Οι δυνάμεις παραγωγής, στο πλαίσιο του αχαλίνωτου καπιταλισμού των τελευταίων δεκαετιών, έχουν μετατραπεί σε δυνάμεις καταστροφής. Ο σύγχρονος άνθρωπος, ασφυκτικά οδηγούμενος από ένα καθεστώς έκρυθμου και ανήθικου καταναλωτισμού, ζει στην καθημερινότητά του και συμπεριφέρεται, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την παρουσία των άλλων όντων στον πλανήτη γη. Αυτή η συμπεριφορά προκαλεί τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές, με οδυνηρές συνέπειες για τα κατά τόπους οικοσυστήματα και για τους έμβιους οργανισμούς στον πλανήτη.
Τροπικά δάση αποψιλώνονται. Η βίαιη προσέγγιση των ζώων προς τις ανθρώπινες κοινότητες ή και η εμπορευματοποίησή τους, έχει συνέπειες που ποτέ κανείς δεν φανταζόταν (βλ. κορονοϊούς). Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συνεχώς αυξάνονται. Τεράστιες εκτάσεις γης ερημοποιούνται. Οι ωκεανοί θερμαίνονται, η ποσότητα του χιονιού και του πάγου συνεχώς μειώνεται και η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται. Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία της επιφάνειας του πλανήτη συνεχώς αυξάνεται. Ωκεανοί και υδάτινα συστήματα μολύνονται, η τροφική αλυσίδα σε διάφορα οικοσυστήματα ανατρέπεται, το κλίμα αλλάζει και νέοι κίνδυνοι προστίθενται για τον φυτικό και ζωικό κόσμο του πλανήτη.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι θα λαμβάνονταν κάποια μέτρα αντίδρασης σε όλη αυτή την καταστροφή, τέτοιας έκτασης ώστε να επιτυγχάνεται τουλάχιστον μια ισορροπία στο σύστημα. Αντιθέτως όμως, τα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία των ζώων και των οικοσυστημάτων δεν ανταποκρίνονται στο ελάχιστο στις καταστροφές που προκαλεί ο καπιταλιστικός πολιτισμός της υπερκατανάλωσης.
Αντ’ αυτού περισσεύει η υποκρισία, εφόσον πολυεθνικές οι οποίες, στην προσπάθειά τους να αυξήσουν τα κέρδη τους, συστηματικά καταστρέφουν το περιβάλλον και τα οικοσυστήματα διαβίωσης των ζώων, εντούτοις όμως εμφανίζονται ως χορηγοί και προστάτες τους, έτσι ώστε να καθησυχάσουν τα συναισθήματα ενοχής των πολιτών του “ανεπτυγμένου” κυρίως κόσμου, απέναντι στα απειλούμενα προς εξαφάνιση είδη και τους κινδύνους που διατρέχει ο πλανήτης.
Χωρίς να παραγνωρίζεται η αξία των διαφόρων πρωτοβουλιών και φορέων για την προστασία των ζώων, αλλά και τις γενικότερες ανησυχίες για το μέλλον του πλανήτη από διάφορα οικολογικά κινήματα, δηλώνουμε ότι το μέλλον της ανθρωπότητας και του σύγχρονου κόσμου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την σοσιαλιστική προοπτική των ανθρωπίνων πραγμάτων.
Απέναντι στον παραλογισμό του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, απέναντι στην ανθρωπόκαινη ανάπτυξη, προβάλλει ως επιτακτική, ιστορική ανάγκη, ένα άλλο υπόδειγμα οργάνωσης των σύγχρονων κοινωνιών.
Ειδικότερα το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής φέρνει επιτακτικά στο προσκήνιο το πρόταγμα του σταδιακού σοσιαλιστικού μετασχηματισμού όλου του πλανήτη, ως μόνης εναλλακτικής απέναντι στην παγκόσμια καπιταλιστική αναρχία, στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και στα προβλήματα που δημιουργούν αυτές, στις ανθρώπινες σχέσεις και στη σχέση ανθρώπων και φύσης.
Οι σοσιαλιστές συνδέουν την προσπάθεια προστασίας της φύσης, με έναν νέο πολιτισμό, με μια νέα ηθική του σύγχρονου ανθρώπου, σε πλανητική κλίμακα, στο πλαίσιο της διασφάλισης ενός πλανήτη βιώσιμου για τις επόμενες γενιές όλων των έμβιων όντων. Αυτός ο νέος πολιτισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την σοσιαλιστική προοπτική του σύγχρονου κόσμου.
Προτείνουμε λοιπόν για τη χώρα μας και την ευρύτερη περιοχή:
Αξιότιμες κυρίες και κύριοι, εκπρόσωποι κομμάτων, κινημάτων και συλλογικοτήτων, αγαπητές φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, σας ευχαριστούμε για την συμμετοχή σας και την παρουσία σας στις εργασίες του 1ου Συνεδρίου της Σοσιαλιστικής Προοπτικής.