ΜΙΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΖΑΝΙΤΗ Δ.Κ.ΠΑΠΙΣΤΑ

Αναγκαία διευκρίνηση – διόρθωση για τον Κοζανίτη κ. Δημήτριο Κ. Πάπιστα

Προς τον κ. Όμηρο Ταχμαζίδη

Καλημέρα σας

Σε παλιότερο δημοσίευμα σας με τίτλο «Οι καθεστωτικοί συνομήλικοι της γενιάς του Πολυτεχνείου»,  το οποίο αναρτήθηκε το Νοέμβρη του 2017 παρουσιάζετε έναν κατάλογο με τα ονόματα των φοιτητών που διόρισε η χούντα ως μέλη των Δ.Σ των σχολών του ΑΠΘ την περίοδο 1972 -73.

Στον κατάλογο αυτό φέρεται χουντικός και ο Δημήτρης Κ. Πάπιστας, εφόσον συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των διορισμένων μελών του Δ.Σ της Φυσικομαθηματικής Σχολής (ΦΜΣ).

Τυπικά το δημοσίευμα είναι ακριβές, μιας και βασίζεται σε έγγραφο της Χούντας. Με μια μόνη, αλλά σημαντική, διαφορά: Μερικά από τα διορισμένα μέλη αντέδρασαν και δεν συμμετείχαν  στα Δ.Σ στα οποία διορίστηκαν. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται και ο Δημ. Πάπιστας, ο οποίος παραιτήθηκε από το Δ.Σ της ΦΜΣ μετά από ένα μήνα διαφωνώντας στην πράξη με την απόφαση της χούντας να τον εντάξει με το έτσι θέλω στους διορισμένα Συμβούλια των «Εθνικών Συλλόγων» των Σχολών.

Πέραν αυτών ο Δημ. Πάπιστας είχε αποδεδειγμένη αντιδικτατορική δράση ως Πρόεδρος του τοπικού «Συλλόγου φοιτητών και σπουδαστών Ν. Κοζάνης», ειδικά την περίοδο 1972-73.  Ομοίως είχε αναμιχθεί και βοηθήσει στην προσπάθεια για την ίδρυση του «Συλλόγου φοιτητών Μακεδόνων και Θρακών» παρά τα προσκόμματα και τα εμπόδια που έβαζε η χούντα. Επίσης διατηρούσε στενές σχέσεις με το Σύλλογο Κρητών Φοιτητών. Είναι γνωστό ότι οι τότε «εθνικοτοπικοί» φοιτητικοί σύλλογοι (με αιρετά Δ.Σ) αποτελούσαν τη νομιμοφανή διέξοδο του δημοκρατικού αντιδικτατορικού κινήματος. Επανειλημμένα τα στελέχη τους και οι πρόεδροι των Δ.Σ, όπως ο Δημ, Πάπιστας, καλούνταν στην Ασφάλεια. Μετά το Νοέμβρη του 1973 ο νέος δικτάτορας Ιωαννίδης έκλεισε όλους τους τοπικούς συλλόγους. Το ίδιο συνέβη με το Σύλλογο Καζαντιών. Ο κ. Πάπιστας κλήθηκε από την Ασφάλεια να παραδώσει τα υπάρχοντα του Συλλόγου, τα οποία κατάσχεσε ο γνωστός ασφαλίτης Μήτσου.

Γενικά ο Δημ. Πάπιστας κράτησε μια συνεπή αντιδικτατορική στάση κατά τη διάρκεια της χούντας στη Σχολή του και στους τοπικούς συλλόγους, πράγμα που βεβαιώνουμε οι παρακάτω που πορευτήκαμε μαζί του είτε ως συναγωνιστές στο Σύλλογο Κοζανιτών φοιτητών είτε ως συμφοιτητές στο Χημικό Τμήμα της ΦΜΣ.

Αυτά για την αποκατάσταση της υπόληψης αλλά και της μνήμης του κ. Δημητρίου Κ. Πάπιστα, ο οποίος απεβίωσε τον Απρίλιο του 2020.

Ευχαριστούμε για τη δημοσίευση

• Λ. Ι. Τσικριτζής , Πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών και Σπουδαστών Ν. Κοζάνης, στη μεταπολίτευση, (μετά την αποφοίτηση τουΠάπιστατο 1974 ?), με δεκαήμερη φυλάκιση επί χούντας λόγω συμμετοχής του στα γεγονότα του Πολυτεχνείου ΑΠΘ
• Β.Δ. Μόσχος. Γραμματέας του Συλλόγου Φοιτητών και Σπουδαστών Ν. Κοζάνης, κατά την περίοδο της δικτατορίας.
• Βαρδουλάκης Μανώλης, Συμφοιτητής του Δ. Πάπιστα στο Χημικό της ΦΜΣ την περίοδο της δικτατορία και στέλεχος του Συλλόγου Κρητών φοιτητών, με πολύμηνη φυλάκιση επί χούντας και παραπομπή στο στρατοδικείο (Ομάδα των 35)

25-11-2023

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η συγκεκριμένη περίπτωση του αγωνιστή κατά της δικτατορίας Δημήτρη Πάπιστα είναι ενδεικτική για την προσοχή με την οποία οφείλει να παρουσιάζει κανείς γεγονότα, καταστάσεις και πρόσωπα εκείνης της περιόδου.

Το άρθρο μου αναπαρήγαγε ατόφια την ανακοίνωση των χουντικών συλλόγων στο Αριστοτέλεια Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης εκείνης της εποχής. Πολλοί από τους αναφερόμενους σε αυτό, διαδραμάτισαν σημαντικό ΑΡΝΗΤΙΚΟ ρόλο, κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου στην Θεσσαλονίκη (ήταν μεταξύ εκείνων που είχαν συγκεντρωθεί στους «γηλόφους» από τα χώματα των θεμελίων των παραδίπλα κτιρίων και εξύβριζαν και πετούσαν πέτρες στους αντιδικτατορικούς συμφοιτητές και συμφοιτήτριές τους), αλλά συνέχισαν να είναι ενεργοί και αργότερα με το «καθεστώς Ιωαννίδη», ακόμη και το μεταβατικό καλοκαίρι του 1974 έκαναν αισθητή την παρουσία τους, εφόσον ήλεγχαν ακόμη την ΦΕΑΠΘ και το πλούσιο Ταμείο της

Η ανίχνευση των μετέπειτα διαδρομών διαφόρων χουντικών φοιτητών στο  πλαίσιο του δημοκρατικού πολιτεύματος έχει ενδιαφέρον, πλέον, για τους ιστορικούς. Από τις δικές μου έρευνες κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η περίφημη “αποχουντοποίηση” δεν επεκτάθηκε στους νέους και τις νέες που στήριξαν και στηρίχθηκαν από το καθεστώς της δικτατορίας.

Χαίρομαι που το δημοσίευμά μου γίνεται αφορμή για να αποκατασταθεί δημοσίως η μνήμη ενός αντιστασιακού νέου της εποχής, του Κοζανίτη Δημήτρη Πάπιστα. Η επιστολή των συναγωνιστών του αποτελεί ιστορικό «ντοκουμέντο» για τους ερευνητές επιστήμονες του μέλλοντος.

Ωστόσο, θα πρέπει να σημειώσω ότι η ακαδημαϊκή επιστημονική κοινότητα συνεχίζει να αγνοεί, σε μεγάλο βαθμό, την ιστορία των νέων της εποχής με αποτέλεσμα να απουσιάζουν εμπεριστατωμένες και διεξοδικές έρευνες για όσα συνέβησαν και τι ακριβώς σήμαιναν αυτά για την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας.

Θεσσαλονίκη, Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2022

Όμηρος Ταχμαζίδης