«Το όνομα είναι η ψυχή μας» Α.Παπανδρέου

Με πίεση και εντολή του ξένου παράγοντα (Η.Π.Α. κ.λπ.) η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει να κλείσει το εθνικό ζήτημα, που αφορά την ύπαρξη Κράτους στα βόρεια σύνορά μας με το όνομα της «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ», που συνδέεται με αλυτρωτικούς σκοπούς, λόγω της ύπαρξης Μακεδονικού Έθνους, που υποτίθεται εκπροσωπούν τα Σκόπια !

Ο πυρήνας του προβλήματος παραμένει ο ίδιος. Το όνομα χρησιμοποιείται στο παρόν και θα χρησιμοποιηθεί και στο μέλλον, για την υποστήριξη αυτού του πλαστού και κλεμμένου αφηγήματος.

Οι διαφανείσες μέχρι τώρα προθέσεις της Κυβέρνησης να συμφωνήσει στο όνομα «ΝΕΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», αποτελεί «εθνικό αυτοχειριασμό» και βρίσκεται στον αντίποδα της διατυπωθείσας εθνικής θέσης στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών στη δεκαετία του ’90, περί μη αποδοχής ονόματος που θα περιέχει τον όρο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». Βρίσκεται ακόμα και σε αντίθεση με την συμβιβαστική θέση του Βουκουρεστίου, που ομιλούσε για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό και ρητή αποδοκιμασία των αλυτρωτικών διακηρύξεων και της υπάρξεως του Μακεδονικού έθνους, που έχουν διατυπωθεί στο Σύνταγμα του γειτονικού κράτους, κατά πλήρη πλαστογράφηση της ιστορίας και της πολιτιστικής πραγματικότητας. Θεωρούμε αυτονόητη την αποκήρυξη οποιουδήποτε αλυτρωτισμού από την πλευρά των Σκοπίων (FYROM), ΠΡΙΝ από οποιαδήποτε «λύση».

Τέλος, ο δημόσιος «διάλογος» για αυτό το εθνικό θέμα αφενός χρησιμοποιείται ως «επικοινωνιακή ομπρέλα» αποπροσανατολισμού από τα βαρύτατα μνημονιακά μέτρα που ψηφίζονται από την κυβερνητική πλειοψηφία και οδηγούν την πλειοψηφία του λαού στη βύθιση και αφετέρου επιτελεί υπονομευτικό ρόλο σε μια σοβαρή εθνική διαπραγμάτευση που θα έπρεπε να ακολουθείται με κίνδυνο στο «τέλος της ημέρας» να υπάρξουν αρνητικές εθνικές συνέπειες.

Συμπερασματικά, η θέση μας για το θέμα αυτό είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να αναγνωρίσει στα βόρεια σύνορά της, Κράτος με όνομα που να περιέχει τον όρο «Μακεδονία», γιατί παραχωρώντας η ίδια το όνομα αυτό στο γειτονικό Κράτος θα απωλέσει κάθε δυνατότητα αντίδρασης σε μια μελλοντική αμφισβήτηση κυριαρχικών της δικαιωμάτων, που θα προέρχεται από αυτήν την πράξη.

«Πρωτοβουλία 14^ης Μάη»