Σε κίνηση ευρίσκονται οι υποψήφιοι και οι δημοτικές ομάδες και παρατάξεις για τις εκλογές. Στο χώρο που κατά συμβατικό τρόπο συνηθίζουμε να αποκαλούμε «προοδευτικό» το τοπίο μετά την πισώπλατη μαχαιριά στην Καλυψώ Γούλα, πρώην προέδρου του δημοτικού συμβουλίου και πρώην υποψηφίας δημάρχου, από τον δήμαρχό Γιάννη Μπουτάρη, δε φαίνεται να έχει ξεκαθαρίσει ακόμη. Η υποψηφιότητα του Σπύρου Βούγια, παρότι φαίνεται ότι προσπαθεί να συντηρηθεί με απομεινάρια της διαλυμένης «Πρωτοβουλίας» του Γιάννη Μπουτάρη, εξακολουθεί να βρίσκεται καθηλωμένη σε μονοψήφια δημοσκοπικά ποσοστά. O «μονοψήφιος» Σπύρος Βούγιας βλέπει την ευχή του Γιάννη Μπουτάρη να γίνεται κατάρα και να τον συγκρατεί μακριά από διψήφιο αριθμό. Και αυτά παρά την αποχώρηση της Καλυψούς Γούλα.
Η εκτίμησή μου είναι ότι η ανακοίνωση κάποιων προσχωρήσεων θα δώσει, ίσως, κάποια πρόσκαιρη δημοσκοπική ανάσα στο συγκεκριμένο εγχείρημα, χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα υπερπηδηθεί έστω και οριακά το φράγμα του διψήφιου αριθμού, αλλά στη συνέχεια το σκάφος της συγκεκριμένης υποψηφιότητας θα αγκυροβολήσει σε… αβαθή νερά που θα καθορίσουν και την τύχη του στις κάλπες. Ο Σπύρος Βούγιας εναγωνίως επιζητεί τη δημόσια στήριξη του ΚΙΝΑΛ, ενός κομματικού σχηματισμού με πλείστα όσα προβλήματα. Και το δίλημμα είναι ποιος θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα σε ποιόν. Έχουμε να κάνουμε με μια υποψηφιότητα που ευρίσκεται διαρκώς σε κινούμενη άμμο. Σε κινούμενη άμμο θα ευρίσκεται και η δημοτική ομάδα των δύο ή τριών ατόμων που θα μπορέσει να εκλέξει η συγκεκριμένη παράταξη και είναι ένα ερώτημα αν θα μπορέσει να λειτουργήσει εποικοδομητικά τη «δεύτερη Κυριακή» και φυσικά μέσα στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο.
Η υποψηφιότητα Βούγια βασίστηκε στην αλαζονική εκτίμηση των δημοτικών πραγμάτων ότι εφόσον δεν υπάρχει άλλος υποψήφιος οι ψηφοφόροι κάποιων πολιτικών χώρων θα συρθούν αναγκαστικά πίσω από τη συγκεκριμένη επιλογή. Με την πρόσθεση και ενός μεγάλου ποσοστού «αδιάφορων» θα μπορούσε να σχηματιστεί η κρίσιμη μάζα για την διεκδίκηση εισόδου στον δεύτερο γύρο των εκλογών. Εκτός από αλαζονικός αυτός ο τρόπος σκέψης είναι και απαξιωτικός για τους πολίτες της Θεσσαλονίκης. Η «Πολύχρωμη πόλη» του Σπ. Βούγια έχει και τα παρδαλά της σημεία, αλλά ως ΔΚΘ «Υψίπολις» δηλώσαμε ότι θα κρατήσουμε ψηλά τον πήχη της πολιτικής αντιπαράθεσης και θα το κάνουμε: οπότε διακόπτω…
Και ενώ όλα φαίνονταν ότι πήγαιναν κατ΄ ευχήν, πολύ πριν την ευχή του δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη, ο διαβόητος «δόλος της ιστορίας» άλλα «μηχανευόταν». Στο προσκήνιο εμφανίστηκε μια νέα υποψηφιότητα με όλα τα απαραίτητα εφόδια για να διεκδικήσει το δήμο Θεσσαλονίκης και να επιταχύνει την πορεία της σε προοδευτική κατεύθυνση. Η Δημοτική Κίνηση Θεσσαλονίκης «Υψίπολις» παρουσίασε στα μέσα του Δεκεμβρίου ως υποψήφιό της τον κοσμήτορα της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, αναπλ. καθηγητή Οικονομικών Γρηγόρη Ζαρωτιάδη. Και έκτοτε η απήχηση της αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς. Ο εφιάλτης μιας εναλλακτικής υποψηφιότητας για τους προοδευτικούς πολίτες της Θεσσαλονίκης εμφανίστηκε στα δημαρχιακά όνειρα του Σπύρου Βούγια. Κατά συνέπεια και ο συναγερμός στο επιτελείο του ευρίσκεται διαρκώς στο «κόκκινο». Έτσι συμβαίνει πάντοτε όταν κάτι παλιό προσπαθεί να διασώσει ότι μπορεί να διασώσει στην αναμέτρησή του με το νέο. Και το παλιό μηχανεύεται διάφορα, θεμιτά και αθέμιτα, για να κρατηθεί εν ζωή, να περιορίσει το νέο που έρχεται με σταθερό βήμα, ηρεμία και δύναμη που γνωρίζει πως πρέπει να κινηθεί, προς τα πού πρέπει να κινηθεί και προπαντός προς τα πού να κινήσει τα πράγματα.
Το νέο πάντοτε δίνει προσανατολισμό. Και η προγραμματική υποψηφιότητα του Γρηγόρη Ζαρωτιάδη -το πρόσωπο του επικεφαλής της ΔΚΘ «Υψίπολις» συμπυκνώνει με τον καλύτερο τρόπο αυτή τη νέα κατεύθυνση για την πόλη και την ενδοχώρα της- έδωσε το στίγμα ενός νέου προσανατολισμού για την Θεσσαλονίκη. Το γεγονός από μόνο του δημιουργεί φόβο και αμηχανία στους παρατρεχάμενους του παλιού. Και οδηγεί σε εκείνα τα απονενοημένα «επιχειρήματα»: «Που πάτε χωρίς τη στήριξη κομματικών μηχανισμών;»
Η απάντηση της ΔΚΘ «Υψίπολις» επ΄ αυτού: «Πάμε να πάρουμε το δήμο και να δώσουμε νέο προσανατολισμό στην σημαντικότερη αυτή την ιστορική στιγμή πόλη της Ελλάδας, για το καλό όλης της χώρας».
Ο Όμηρος Ταχμαζίδης είναι μέλος του Ε.Γ. της «Σοσιαλιστικής Προοπτικής» και της ΔΚΘ «Υψίπολις» με υποψήφιο δήμαρχο τον Γρηγόρη Ζαρωτιάδη