Η πολιτική και εκλογική ήττα της Δεξιάς αποτελεί «Εθνική ανάγκη» !

Ο ορυμαγδός των εξελίξεων, σύμφωνα με την εννοιολογική  έννοια της λέξης, είναι ο  καταιγισμός (συνήθως με όχι καλή έννοια) αρνητικών διαδοχικών εξελίξεων.

Δυστυχώς για την Ευρώπη ως σύνολο αλλά και τη χώρας μας ειδικότερα, οι πολίτες της δοκιμάζονται από έναν συνεχή και ανεξέλεγκτο ορυμαγδό αρνητικών εξελίξεων που  οδηγούν όλο και βαθύτερα σε έναν κύκλο περιδίνησης, βυθίζοντας τους σε οικονομικό τέλμα με τη ραγδαία φτωχοποίηση.

Για τη χώρα μας ο 12ετής κύκλος  βίαιης πτώσης και υποχώρησης του οικονομικού επιπέδου συνεχίζεται αλλά και συνοδεύεται  τα τελευταία χρόνια από την συρρίκνωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων για τη μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.   Εξαίρεση βέβαια αποτελεί  για μια σημαντική και ευνοημένη μερίδα της -που για τα εγχώρια δεδομένα, επιβεβαιώνεται από την ισχυροποίηση,  επέκταση και εδραίωση του οικονομικού παρασιτισμού και του μεταπρατισμού.

Δυστυχώς αυτή η ζοφερή κατάσταση  διαμορφώνει  εξαιρετικά νέες και δυσκολίες συνθήκες διότι ενισχύει  την παραπέρα  εδραίωση  «της διαπλοκής»,  η οποία με τη σειρά της συμβάλει καθοριστικά στον έλεγχο των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων, που χρίζουν ειδικότερης ανάλυσης και περαιτέρω επεξεργασίας.

Για να γίνουμε συγκεκριμένοι αλλά και χρήσιμοι πρέπει να αξιολογήσουμε και να επεξεργαστούμε τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία με τις σαρωτικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες και τις μεταβολές που συντελέστηκαν, επιδεινώνοντας  τη βίαιη πτώση του οικονομικού  επιπέδου της μεγάλης πλειοψηφίας του πληθυσμού, – που την τελευταία 15ετία μόνο αυτή να έχει φτάσει ώστε τα  ¾  του ελληνικού πληθυσμού -εκτιμάται από τους ειδικούς- ότι πλησιάζει τα οικονομικά επίπεδα  στο μακρινό 1984!

Από τα πρόσφατα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας  φαίνεται καθαρά ότι οι «στατιστικά» οριζόμενοι ως «ακραία φτωχοί» που έφταναν  -πριν την έλευση της οικονομικής κρίσης στο 25%,  τώρα πλησιάζουν στο 60 % του γενικού  πληθυσμού! Οι φτωχοί ασφαλώς συνέχισαν να παραμένουν -με ακόμα μεγαλύτερες οικονομικές και κοινωνικές  δυσκολίες φτωχοί, οι οποίοι όμως κατά κανόνα βρίσκονται αυξητικά στις μεγαλουπόλεις και έχουν ελάχιστη δυνατότητα ή πρόσβαση στην «οικιακή οικονομία» από  εκείνους  της υπαίθρου, ώστε  να εξαρτώνται όλο και περισσότερο άμεσα από τα τακτικά και έκτακτα επιδόματα του Κράτους.

Μόλις πρόσφατα έρευνα της κοινής γνώμης διαπιστώνει μεγάλη αδυναμία πληρωμής των λογαριασμών ενέργειας στο 69% του πληθυσμού! ενώ στο 58% του πληθυσμού για την αγορά βασικών καθημερινών προϊόντων διατροφής, ενώ τέλος για το εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα «της δημοκρατίας και της λειτουργίας των θεσμών»  στην ίδια έρευνα (της  Public Issue) διαπιστώνεται ότι: Το 75% θεωρεί υπεύθυνο τον κ. Μητσοτάκη  και την κυβέρνησή του ως αποκλειστικά υπεύθυνο για τις υποκλοπές και τις μαζικές παράνομες παρακολουθήσεις – όπως έχει ήδη αποκαλυφθεί- των πολιτικών του αντιπάλων.

Είναι επίσης γνωστό ότι πριν την έλευση της τελευταίας οικονομικής κρίσης, που όπως είναι γνωστό, -¨αλλά φαίνεται ότι οι Έλληνες πολίτες να έχουν ξεχάσει¨, διότι δεν εξηγείται η σύντομη έλευση με αυτοδυναμία της ΝΔ στη διακυβέρνηση της χώρας-,  η αναμενόμενη πολιτική και δημοσκοπική ανάκαμψη  του Σύριζα  δεν φαίνεται να έρχεται όπως πολλοί (θα) ανέμεναν αυτάρεσκα, ούτε επίσης και εκείνης του Κινάλ-ΠΑΣΟΚ, όπως περίπου φάνταζε σε πολιτικούς «επαγγελματίες και παράγοντες»  του χώρου.

Η οικονομική κρίση του 2010 -που μεγεθύνθηκε σκόπιμα από την εμφανή ανικανότητα  αλλά και ανεπάρκεια της εγχώριας πολιτικής και οικονομικής ελίτ-, (ασφαλώς και από τις σκληρές νεοφιλελεύθερες εμμονές της Ε.Ε-ΟΝΕ), οδήγησε την ελληνική οικονομία σε ισχυρή υποχώρηση του ΑΕΠ και μεγάλη συρρίκνωση του, με ταυτόχρονη  κατακόρυφη αύξηση του δημόσιου και ιδιωτικού της χρέους.  Ο  «αποκλεισμός» που επιβλήθηκε στην χώρας μας από τις «διεθνείς αγορές δανεισμού», ώθησε  ουσιαστικά το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας της χώρας,  –από την Δεξιά, το Πασοκ έως δυστυχώς την αριστερά του Σύριζα-, να ακολουθήσουν τις ίδιες υποδείξεις του ΔΝΤ και της Ε.Ε με τις καταστρεπτικές πολιτικές συνέπειες σε βάρος του ελληνικού λαού, ενώ ήταν φανερό ότι κινούνται ¨στις ίδιες ράγες¨  του οικονομικού και πολιτικού αλλά και στρατηγικού αδιέξοδου για τη χώρα.

Έτσι παραμένει -δυστυχώς-  αδιαμφησβήτητη αλλά και περίπου αδιανόητη (!)  κάθε συζήτηση ή απόπειρα αναζήτησης και διατύπωσης εναλλακτικών πολιτικών και οικονομικών προτάσεων, που θα διαμόρφωναν εκείνες τις πολιτικές  προϋποθέσεις (οικονομικές και κοινωνικές), για μια «ανεξάρτητη  και αδέσμευτη προοπτική» του λαού και  της χώρας…

Με δεδομένες αλλά και εδραιωμένες τις αντιλήψεις στο μεγαλύτερο τμήμα του Ελληνικού πληθυσμού, οι ριζοσπαστικές  και ρεαλιστικές εναλλακτικές -αυτή τη στιγμή- για το λαό και τη χώρα είναι εξαιρετικά περιορισμένες και ασφαλώς ζητούμενες..

Διότι,

Φαίνεται εξαιρετικά ενισχυμένη στη συνείδηση των πολιτών ¨το μπλοκ της εξάρτησης και της υποτέλειας¨ που υπηρετεί με το πολιτικό της σχέδιο,  η οικονομική και πολιτική ολιγαρχία και διαπλοκή, η οποία εκφράζεται συντεταγμένα -μέσα από τις ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις,  της ακροδεξιάς με τη δεξιά και την νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία,  που συνασπίζονται κύρια γύρω από τη ΝΔ.

‘Ένα φαινομενικά «ετερόκλητο» μπλοκ που έχει σημαντικές εφεδρείες και στο υφιστάμενο  ΠΑΣΟΚ-Κινάλ που είναι έτοιμο -ανά πάσα στιγμή- (δείτε ενδεικτικά μόνον την πολιτική συμπεριφορά των προβεβλημένων στελεχών του, των κ.κ,.  Αδρ. Λοβέρδου, Καϊλή και πλήθος άλλων), να στηρίξουν την κεντρική επιλογή της κυρίαρχης διαπλοκής, αλλά και από ευρύτερες δυνάμεις της…. «νεοφιλελεύθερης αριστεράς».

Αυτό το φαινομενικά «ετερόκλητο» μπλοκ έχει στον ασφυκτικό έλεγχο του την ενημέρωση του ελληνικού λαού με όλα τα ΜΜΕ,  με συνέπεια  την ισχυρή χειραγώγηση του μεγαλύτερου μέρους της κοινής γνώμης, με διάχυτη τη συνέπεια την παραίτηση και  την ηττοπάθεια σε σημαντικά τμήματα των πολιτών, (εξαίρεση ευτυχώς αποτελούν τμήματα της νεολαίας που αντιπαλεύουν  την εδραίωση της αστυνομοκρατίας στα ΑΕΙ), με  την ανησυχητική αλλοτρίωση του Ελληνικού λαού.

Έχει δυστυχώς μονοδιάστατα επιβληθεί «το κυρίαρχο αφήγημα»  σε μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού  ότι, η απόπειρα αναζήτησης ενός εναλλακτικού, ρεαλιστικού και ταυτόχρονα ριζοσπαστικού σχεδίου οικονομικής και κοινωνικής ανόρθωσης – ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας, μέσα από την ισχυρή ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής  δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί,  διότι αυτή έρχεται σε σύγκρουση με τις οικονομικές προτεραιότητες «της διαπλεκόμενης και μεταπρατικής  ελίτ» με τις γεωπολιτικές και εθνικές προτεραιότητες ως στρατηγικές ανάγκες της χώρας,  των  κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων, οι οποίες ουσιαστικά έχουν αναθέσει τις τύχες της χώρας στον ξένο παράγοντα. (Ε.Ε & ΗΠΑ).

Σε αυτήν την πολιτική στρατηγική δυστυχώς υποτάχθηκε τυφλά  πρόσφατα -πριν 1 χρόνο περίπου- η χώρα μας και η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, με την υποταγή της χώρας στους ευρύτερους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και «επικαιροποιήθηκε» η πλήρης ταύτιση της  στο δόγμα, «είμαστε με τη σωστή πλευρά της ιστορίας».

Οι  ιδιαίτερα σαρωτικές συνέπειες από τις οικονομικές εξελίξεις που ακολούθησαν  (εκτίναξη πληθωρισμού στο 11,5% , ασύλληπτη οικονομική κατάσταση που επιδεινώνεται με γεωμετρική άνοδο στην συνεχή αύξηση των τιμών με την έκρηξη της ακρίβειας και του κόστους διαβίωσης… )  κατά τους  τελευταίους μόνον μήνες του έτους επιτάχυναν και επέτειναν επικίνδυνα και την γεωπολιτική κατάσταση με την «καλοσχεδιασμένη»  επιθετική στρατηγική των ΗΠΑ, και την «υποχρεωτική εξώθηση της Ρωσίας με την εισβολή της στην Ουκρανία.

Ως άμεση συνέπεια είχε να οδηγήσει στην έξαρση του Ρωσικού εθνικισμού και επεκτατισμού, ενώ έσυραν κυριολεκτικά την Ε.Ε αλλά και την Ευρωπαϊκή Ήπειρο «ως αναγκαστικό παρακολούθημα» στην κυρίαρχη πολιτική υποταγής στα σχέδια  των ΗΠΑ, με εμφανές πια  το στρατηγικό έλλειμα αλλά και την υποχώρηση της Ευρώπης στους ευρύτερους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ.

Αν μάλιστα κανείς συνυπολογίσει στις ευρωπαϊκές και περιφερειακές εξελίξεις την πρόσφατη και ισχυρή άνοδο της άκρας δεξιάς σε Κυβερνήσεις, από την «φιλελεύθερη και παραδοσιακά ουδέτερη Σουηδία, που με την Φιλανδία από κοινού να εντάσσονται με σύντομες διαδικασίες στο ΝΑΤΟ, έως την σαρωτική εκλογική νίκη -από τους απόγονους των φασιστών του Μουσολίνι- στη Ιταλία, τότε καταλαβαίνει εύκολα κανείς ότι, τα «πράγματα είναι εξαιρετικά σοβαρά», όπως μας υπενθύμιζε μέχρι πρόσφατα ο «εθνικός» μας διαφημιστής κατά την περίοδο του Covid-19.

Αρκεί σε όλα αυτά να προσθέσει κανείς και την επιθετική αλλά και επικίνδυνη για τα συμφέροντά της χώρας μας  πολιτική της  Τουρκίας του Τ. Ερτογάν,  ώστε  να αναληφθούν σοβαρές και υπεύθυνες πολιτικές προτεραιότητες, με πρώτη βέβαια την εκλογική και πολιτική ήττα και απομάκρυνση του κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ από την κυβερνητική εξουσία.

Η  ανάγκη ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας από μια «προοδευτική και ριζοσπαστική κυβέρνηση»  που θα έχει συγκεκριμένο φιλολαϊκό πρόγραμμα με στόχους που θα υπηρετούν κοινωνικές  προτεραιότητες, για μια Ελλάδα προοδευτική, δίκαιη οικονομικά, με κοινωνική συνοχή και εθνικά ανεξάρτητη.

Αυτή την προοπτική για τον Ελληνικό λαό και τη Χώρα θέλουν να υπηρετήσουν οι πολιτικές δυνάμεις οι οποίες  ανέλαβαν την πρωτοβουλία και συγκρότησαν πρόσφατα  την «πολιτική συμμαχία Μαζί,  αριστεροί, οικολόγοι, σοσιαλιστές και δημοκράτες».

Ανοιχτό παραμένει το κάλεσμα ώστε να πλαισιωθεί  από τις ευρύτερες  ριζοσπαστικές συλλογικότητες και τους προοδευτικούς πολίτες …

Δημήτρης Τεμουρτζίδης, (είναι μέλος του «οργανωτικού κέντρου του Μαζί» και μέλος της Σοσιαλιστικής Προοπτικής )  Θεσσαλονίκη, 29.09.2022