…εκλογές της 21η Μάη…

Οι εκλογές της 21^η Μάη διεξήχθησαν σε ένα ασταθές περιβάλλον  που συνεχίζει να χαρακτηρίζεται από μεγάλη ανασφάλεια, τον ισχυρό ανταγωνισμό με ανοικτές απειλές και συγκρούσεις ανάμεσα στη «δυτική συμμαχία», με επικεφαλής τις ΗΠΑ και την Ε.Ε να την ακολουθεί τυφλά, με όλους τους βασικούς  ανταγωνιστές της, την Ρωσία αλλά και την Κίνα.

Αυτό που όμως γίνεται ανησυχητικό αλλά και ολοφάνερο για τον κάθε πολίτη της Ευρωπαϊκής Ηπείρου- είναι ο «αλληλοτροφοδοτούμενος» πόλεμος που διεξάγεται για 2^η συνεχή χρονιά στην καρδιά της Γηραιάς Ηπείρου την Ουκρανία.

Έναw πόλεμο που απειλή να τινάξει στον αέρα την άτυπη μεν, ισορροπία που είχαν επιβάλει -με τους όρους της ηγεμονίας τους οι δυτικές δυνάμεις ήδη από το μακρινό 1989 στην Ανατολική Ευρώπη, κυρίως  όμως προς την Ρωσία, υποτιμώντας  όμως την ισχυρή οικονομική αλλά και δυναμικά ανερχόμενη ισχυροποίηση της Κίνας,  παραβλέποντας την αναδυόμενη ισχυροποίηση περιφερειακών δυνάμεων όπως, η Ινδία, η Βραζιλία κ.ά ..μέχρι τη γειτονική μας Τουρκία, η οποία  μας επηρεάζει και μας αφορά.

Οι συγκρούσεις και οι ισχυροί ανταγωνισμοί παγκόσμια αλλά κυρίως περιφερειακά, συμβάλουν καταλυτικά ώστε να δημιουργηθούν νέες ανακατατάξεις με συμμαχίες  οι οποίες επιδρούν δραματικά και μεταβάλλουν τις παλαιότερες αλλά και υφιστάμενες γεωπολιτικές ισορροπίες, οι οποίες ουδόλως απασχόλησαν την προεκλογική περίοδο στη χώρα μας..

Εμείς ως χώρα αλλά και ως πολιτικό σύστημα με κύρια ευθύνη της κυβέρνησης της Ν.Δ. ευθύς εξαρχής ταχθήκαμε «με την σωστή πλευρά της ιστορίας» που δεν είναι άλλη από την τυφλή υποστήριξη μας στα τυχοδιωκτικά σχέδια των ΗΠΑ και δευτερεύοντος της Ε. Ε.

Αυτές οι συγκρούσεις αναμφίβολα θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν τις συχνές οικονομικές κρίσεις και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις δυνάμεις του «γενικευμένου συστήματος της οικονομίας της αγοράς», του κυρίαρχου χρηματιστηριακού Καπιταλισμού με κέντρο του τις ΗΠΑ,  που επιβλήθηκε «ετσιθελικά» και ανεξέλεγκτα απειλώντας αλλά και  αποσταθεροποιώντας ανοικτά μικρές περιφερειακές οικονομίες και κράτη που θα τολμούσαν να αμφισβητήσουν το κυρίαρχο οικονομικό δόγμα του νεοφιλελευθερισμού.

Είναι επίσης φανερό ότι οι συνέπειες αυτών των αντιπαραθέσεων και οικονομικών ανταγωνισμών έχουν άμεσες επιπτώσεις στα περιφερειακά οικονομικά συστήματα, με την ασύλληπτη υπερ-συσσώρευση και την ταυτόχρονη μεταφορά -συχνά βίαιη- με την ανισοκατανομή του πλούτου ανάμεσα σε όμορα κράτη αλλά και επιμέρους ομάδες ή στρώματα του πληθυσμού- όπως ολοφάνερα πραγματοποιείται επί 13  συνεχή χρόνια  στη χώρας μας.

Τα φαινόμενα φτωχοποίησης σημαντικών τμημάτων  της ελληνικής κοινωνίας μαζί με την γενικευμένη κοινωνική και εργασιακή ανασφάλεια, (βλ. ανεργία των νέων ήδη κινείται σε δυσθεώρητα ύψη να αγγίζει το 50%,  την μείωση του Ελληνικού ΑΕΠ κατά 25%, μαζί με την μείωση του εισοδήματος των πολιτών κατά 35%, το «σπάσιμο» του 8ωρου στα δύο, με έναν στους δύο απασχολούμενους να προσλαμβάνεται με μειωμένο ωράριο, δεν στάθηκαν ικανά ώστε στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές,  ακόμα και οι νέοι μεταξύ 17-24 ετών να ψηφίσουν σε ποσοστά 33% την ΝΔ!!

Το βασικό πολιτικό επίδικο από την αναμφισβήτητη και ισχυρή επικράτηση της ΝΔ σε ολόκληρη τη χώρα, κυρίως όμως στις λαϊκές συνοικίες σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, με ποσοστά κοντά ή και μεγαλύτερα από το γενικό ποσοστό της του 41% αποτέλεσε ισχυρό κοινωνικό σοκ.  Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε και την ισχυρή παρουσία δύο υπέρ-συντηρητικών και ακροδεξιών κομμάτων, το ένα για 2^η συνεχή φορά να εισέρχεται εντός του κοινοβουλίου αυξητικά, ενώ το άλλο βρίσκεται πολύ κοντά στο όριο του 2,90%,  μαζί με την προσπάθεια της κυβέρνησης προεκλογικά να αποκλειστούν και άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί στα δεξιά της, όπως η Πατριωτική Ένωση του κ.  Εφιετζόγλου και πολλών άλλων, τότε εύκολα αντιλαμβάνεται ο καθείς ότι έπεται ισχυροποίηση με συντηρητική συνέχεια..

Και ενώ όλα αυτά αποτελούν μια αυταπόδεικτη πραγματικότητα -εκ του εκλογικού αποτελέσματος της 21^η Μάη-, συνεχίζεται η απίστευτη φλυαρία με αυταρέσκεια αλλά και… αισιοδοξία ενίοτε, ότι δεν υφίσταται συντηρητική κυριαρχία της ΝΔ, αλλά ότι η αριστερά  σε όλες τις εκδοχές της πλην Σύριζα, βγήκε ενισχυμένη!!

Αυτό που αποτυπώθηκε στις εκλογές της 21^ης Μάη και αποτελεί πρωτόγνωρο γεγονός για την μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας- όπου για πρώτη φορά, ενώ είχαμε το εκλογικό σύστημα την απλή αναλογική, ταυτόχρονα είχαμε την ηχηρή πτώση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Σύριζα να υποχωρεί κατά 12 ποσοστιαίες μονάδες και να προσγειώνεται από το 31,45 στο 20% του εκλογικού ποσοστού, των ιδίων σε ποσοστά ψηφισάντων  πολιτών που προσήλθαν στις κάλπες της 21^ης Μάη 2023 με εκείνης του  καλοκαιριού του 2019.

Η ισχυρή ποσοστιαία άνοδος στο 41% του κυβερνώντος κόμματος, που αντί να παρουσιάσει την αναμενόμενη φθορά -από την 4ετή κατά γενική ομολογία- αντιλαϊκή άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας του αύξησε τα ποσοστά του, όταν οι εκλογές που διεξήχθησαν με την απλή αναλογική -όπως ειδικοί και μη ανέμεναν- την μείωση των ποσοστών της και λόγω της χαλαρότητας της ψήφου της απλής αναλογικής…

Αναμφίβολα οι επικείμενες νέες εκλογές της 25^ης  Ιούνη, οι οποίες πρόκειται να διεξαχθούν με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής (και το γνωστό αντιδημοκρατικό bonus των 40 εδρών στο πρώτο κόμμα!) προμηνύουν  εξαιρετικά δυσοίωνες  πολιτικές εξελίξεις για το λαό και τη χώρα μας.

Άλλη μια νέα -συνεχόμενη 4ετία- θα αποτελέσει την ολοκλήρωση της νεοφιλελεύθερης επέλασης -που λόγω της υγειονομικής κρίσης- μερικώς είχε ανασταλεί ακολουθώντας η Ν.Δ. πολιτικές «παροχής διαφόρων επιδομάτων», ενισχύοντας όμως κύρια με την πολιτική της τους πάσης φύσεως μεταπράτες, αεριτζήδες, τον παρασιτισμό και την ενίσχυση του μιντιακού συστήματος των ΜΜΕ που αποτελεί την κορωνίδα της διαπλοκής.

Είναι γνωστό ότι η μεγάλη οικονομική πίτα, με τις «απευθείας αναθέσεις» που ξεπέρασαν τα 9 δις ευρώ, δεν φάνηκε να ενδιαφέρει ως πρόβλημα προκλητικής ενίσχυσης του παρασιτισμού  και της οικονομικής κακοδιαχείρισης για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, ούτε ακόμα και αυτό το έγκλημα στα Τέμπη, 2 μήνες πριν τις εκλογές, ούτε τέλος  το σοβαρό ζήτημα της θεσμικής εκτροπής με την αποκάλυψη της γενικευμένης παρακολούθησης πολιτικών αντιπάλων με «παράνομα ή νόμιμα λογισμικά» ημετέρων ή μη του κυβερνώντος κόμματος..

Τι αλήθεια έπρεπε να συμβεί ώστε η ΝΔ να υποχωρήσει -έστω- σε ποσοστά και να μην φαντάζει εκλογικά και πολιτικά αήττητη?

Είναι αλήθεια ότι όλοι όσοι ασκούμε από προοδευτική σκοπιά ισχυρή πολιτική κριτική στην Δεξιά δυσκολευόμαστε να παραδεχθούμε ότι, ιδεολογικά η ΝΔ -όπως επίσης  και οι πάσης φύσεως εθνικιστικές, συντηρητικές και ακροδεξιές δυνάμεις- έχουν την  ηγεμονία σε σημαντικούς -για να μην πούμε-  όλους τους  τομείς  της κοινωνικής ζωής.

Από την οικονομία, έως την τοπική & περιφερειακή αυτοδιοίκηση,  τα συνδικάτα και τις επαγγελματικές οργανώσεις, τα επιμελητήρια, τα πανεπιστήμια. Τέλος,  με την εκκλησία, η οποία αποτελεί την βασική και ισχυρή κοινωνική της αναφορά και σταθερά, ως προνομιακό της πεδίο,  διότι διαπερνά και εμπλέκεται άμεσα η ίδια στο Κράτος, ασκώντας συχνά  ισχυρή επιρροή στην εξωτερική πολιτική και τα «εθνικά θέματα»,  δίνει τον  ισχυρό συντηρητικό τόνο στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.

Ασφαλώς το απόλυτο imperium που εγνωσμένα διαθέτει  στην ενημέρωση η Δεξιά, με τα πάσης φύσεως  συστημικά και συντηρητικά ΜΜΕ, τα οποία  με την μονομέρεια και την χαμηλή αισθητική τους ασκούν ασφυκτική χειραγώγηση  και τον έλεγχο  στην κοινωνία.

Τέλος ακόμα και μεγάλο μέρος της «οργανικής διανόησης», με την αναμφισβήτητη προσαρμογή της στις επιταγές της εξουσίας -πλην ίσως του πολιτισμού- όπου και εκεί  έχουμε ήδη τις μεγάλες μας υποχωρήσεις, βρίσκεται υπό την συντηρητική ηγεμονία της.

Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη -που εξαρχής είχε ως βασικό πολιτικό γνώρισμα την ετερόκλητη σύμπλευση ισχυρής μερίδας της ακροδεξιάς μαζί με κραταιά τμήματα και στελέχη της άλλοτε «κεντροαριστεράς»-, που συμπαρατάχθηκαν ήδη από το 2012 με τον βασικό πυλώνα του συντηρητισμού τη  ΝΔ, κατάφεραν και σε αυτές τις εκλογές να επικρατήσουν πανηγυρικά για να συνεχίσουν την αντιλαϊκή πολιτική τους.

Με το εκλογικό αποτέλεσμα της 21^ης Μάη η ΝΔ και οι ευρύτερες συντηρητικές δυνάμεις πέτυχαν να ακυρώσουν -πολιτικά και θεσμικά στην πράξη- την απλή αναλογική για τα επόμενα πάρα πολλά χρόνια.  Επιδιώκουν τώρα στις εκλογές της 25^ης Ιουνίου να πετύχουν μια νέα και ευρύτερη αυτή τη φορά, ισχυρότερη αυτοδυναμία της ΝΔ, για να συνεχίσουν με την αναμενόμενη παντοδυναμία της, η οποία  μπορεί να ξεπεράσει μαζί με τα 2 όμορα ακροδεξιά κόμματα- την απόλυτη πλειοψηφία των 2/3 στην επόμενη Βουλή  και την  διακυβέρνηση της χώρας.

Γίνεται φανερό ότι με το νέο εκλογικό αποτέλεσμα που επιδιώκει η Ν.Δ. επιχειρεί να της «λυθούν εντελώς τα χέρια»,  για να επιχειρήσει  συνολικές θεσμικές- συνταγματικές αλλαγές με αντιδραστικό πρόσημο.

Όλα δείχνουν ότι η επικείμενη εκλογική αναμέτρηση της 25^ης Ιουνίου, -μετά την τραγική παρένθεση της Απλής Αναλογικής-  βρίσκει όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου μπροστά σε μεγάλες πολιτικές ευθύνες και μεγάλα διλήμματα.

Δείχνουν όμως να έχουν και μια έκδηλη πολιτική αμηχανία οι πολιτικές δυνάμεις, διότι μπορεί το ΠΑΣΟΚ & το ΚΚΕ να αύξησαν έως 40% την εκλογική επιρροή τους, όμως αυτό έγινε με την ισχυρή αύξηση των ποσοστών του κυβερνώντος κόμματος της Δεξιάς μετά την 4ετή αντιλαϊκή διακυβέρνηση της, η οποία πέτυχε να ακυρώσει εκτός των άλλων και την Απλή Αναλογική αυξάνοντας  ταυτόχρονα τα ποσοστά της.

Έτσι φαίνεται ότι τα δύο αυτά  κόμματα της μείζονος αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ), να έχουν  χάσει κάθε πολιτική πρωτοβουλία κινήσεων με κίνδυνο να βρεθούν με έκδηλη την αμυντική πολιτική τακτική τους για την διατήρηση των εκλογικών τους ποσοστών, για να αντιμετωπισθεί επιτυχώς -όπως λένε- η εκλογική επέλαση της ΝΔ.

Η μετεκλογική εικόνα που παρουσιάζει ο Σύριζα μοιάζει με εκείνη του «μεθυσμένου που επιστρέφει στο σπίτι του τρεκλίζοντας»  με τα χειρότερα όπως όλα δείχνουν  για αυτόν να έπονται…

Αποτελεί βασικό πολιτικό καθήκον για ολόκληρο το προοδευτικό και ριζοσπαστικό πολιτικό φάσμα και τους δημοκρατικούς πολίτες,  να αποτραπεί πάση θυσία η επιδιωκόμενη εκλογική παντοδυναμία της Δεξιάς για να της κοπούν τα ειρωνικά της χαμόγελα…

Η εκλογική αποτροπή για αυτοδυναμία της ΝΔ μαζί με την πολιτική καταδίκη της «ετερόκλητης δεξιάς συμπόρευσης», μπορεί να μην αποτέλεσε στις εκλογές της 21 Μάη την πρώτη πολιτική προτεραιότητα  των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, -ακόμα και του ίδιου του Σύριζα ο οποίος έκανε «εγκληματικά και παιδαριώδη λάθη»-, για να ακυρωθεί  τελικά ο δρόμος για μια προοπτική «προοδευτικής διακυβέρνησης» στη χώρα…

Τώρα όμως καλούνται όλες οι «προοδευτικές και αντισυστημικές δυνάμεις  μαζί  και ο Σύριζα», να συνέλθουν ώστε  να ανακόψουν τον αέρα νίκης που θα επιχειρήσει η ηγεσία της ΝΔ.

Ο Δημήτρης Τεμουρτζίδης, είναι μέλος της Σοσιαλιστικής Προοπτικής.