Αν εκποιήσουμε τη γλώσσα στο κακό, χαθήκαμε…
Αν εκποιήσουμε τη γλώσσα στο κακό, χαθήκαμε…
“Der Verderb der Sprache ist der Verderb des Menschen. Seien wir auf der Hut”.
Dolf Sternberger
Κάθε αναφορά στις ελλείψεις της πολιτικής τάξεως του τόπου είναι κάτι περισσότερο από κοινότοπη. Είναι ανυπόφορα ενοχλητική. Σε αυτό το ενοχλητικό περιβάλλον είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε καθημερινώς, χωρίς δυνατότητες διαφυγής. Εκεί που έρχεται μια στιγμή και ετοιμάζεσαι να ξεστομίσεις ένα “ευτυχώς μέχρι εδώ ήταν”, έρχεται η πραγματικότητα βίαιη και αμείλικτη και σε αναγκάζει να κουλουριαστείς σε μια γωνία του κρεβατιού σου και να αρχίζεις πάλι να προσπαθείς να καταλάβεις τι συμβαίνει γύρω σου. Εν μέσω πανδημίας και θανάτων. Άχαρες μέρες και νύκτες. Πώς να συμμαζευτεί μέσα σε μερικές σειρές το τόσο κακό της μίας αράδας: “πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε με κατσαρίδες και τρωκτικά”.
Επί του θέματος και των πραγματικών περιστατικών: η δημοσιογράφος Πέπη Ραγκούση ανάρτησε στο λογαριασμό της στο face book μια εικόνα από τη δημόσια συγκέντρωση του ΚΚΕ για την εορτή του Πολυτεχνείου, με την ένδειξη-σχόλιο, “τριάντα χρόνια εκτός πραγματικότητας, τώρα και εκτός κοινωνίας”. Η αντιδήμαρχος Αθηναίων Αλεξία Έβερτ πρόσθεσε το δικό της σχόλιο και αναστάτωσε τη δικτυακή (όχι φυσικά μόνο αυτή) δημοσιότητα: “Πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε με κατσαρίδες και τρωκτικά. Έτσι ήταν, έτσι είναι, έτσι θα ‘ναι!”.
Η φράση αυτή, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε πρωτίστως την αντίδραση των στελεχών του ΚΚΕ στο δήμο της Αθήνας, τα οποία ζήτησαν την παραίτηση της αντιδημάρχου χαρακτηρίζοντας τις δηλώσεις “κατάπτυστες” και “άθλιες”, προσθέτοντας ως πολιτική αιχμή την παρατήρηση ότι “αυτοί οι χαρακτηρισμοί δείχνουν το ήθος και το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, που έχουν επιλέξει ορισμένοι από τον χώρο της Ν.Δ.”.
Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ με την επωνυμία “Ανοικτή πόλη” κάλεσε και αυτή το δήμαρχο να απομακρύνει την Αλεξία Έβερτ από τη θέση του αντιδημάρχου κοινωνικής αλληλεγγύης, μιλώντας για “στοχοποίηση πολιτικών αντιπάλων, και μάλιστα με τη χρήση ακραίας ρατσιστικής ρητορικής από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας”.
Την παραίτηση της αντιδημάρχου κοινωνικής αλληλεγγύης ζήτησε και η παράταξη “Αθήνα είσαι εσύ” με επικεφαλής τον Παύλο Γερουλάνο, με μια χλιαρή και απολίτικη ανακοίνωση, ανάγοντας την υπόθεση σε ζήτημα καλών τρόπων, ενδεικτική και αυτή η τοποθέτηση ότι στο ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ έχουν πάρει διαζύγιο από την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα της χώρας: “στην πολιτική μπορούμε να διαφωνούμε ριζικά ο ένας με τον άλλον, αλλά πολιτευόμαστε ακριβώς για να γεφυρώσουμε αυτές τις διαφορές και τις διαφωνίες μας. Δηλώσεις αυτού του τύπου προωθούν τον διχασμό και τη μισαλλοδοξία και καθιστούν τις όποιες διαφορές μας αγεφύρωτες[…]ιδιαίτερα σε μια τέτοια περίοδο που διανύουμε ως χώρα, η διατήρηση της ομοψυχίας είναι εξαιρετικά σημαντική”.
Επίσης θέση κατά των δηλώσεων πήρε και η δημοτική παράταξη “Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας”, που πρόσκειται στο σύμπτυγμα ομάδων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, υπό την ονομασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μιλώντας για “χυδαιότητα των δηλώσεων της αντιδημάρχου…” και πως “πρόκειται για φασίζουσα και απαράδεκτη φρασεολογία…”.
Στη συνέχειa η Αλεξία Έβερτ υπέβαλλε την παραίτησή της από τη θέση της αντιδημάρχου και της δημοτικής συμβούλου στον δήμαρχο Αθηναίων, ο οποίος έκανε δεκτή την παραίτηση από την αντιδημαρχία, αλλά δεν εξέφρασε την επιθυμία του να παραιτηθεί η συνοδοιπόρος του από τη θέση της δημοτικής συμβούλου, όπου και εξακολουθεί να παραμένει. Και αυτό παρά τη δήλωση του δημάρχου Αθηναίων, “υπάρχουν χαρακτηρισμοί που δεν χωρούν στην πολιτική αντίληψη” της δημοτικής παράταξης που ηγείται, αλλά δεν έκανε λόγο για παραίτηση ή διαγραφή της Αλεξίας Έβερτ από την παράταξη.
Η εικόνα της παραλογίας ψηφιδώθηκε και με την “παρέμβαση” αγνώστων υπό την επωνυμία “Ρουβίκωνας”, οι οποίοι ανέγραψαν σε τοίχο στην κατοικία της παραιτηθείσας αντιδημάρχου σύνθημα απάντηση (“Τρωκτικά και κατσαρίδες είσαι εσύ και το σινάφι σου”). Επίσης “εξέδωσαν” και ανακοίνωση, χρησιμοποιώντας παρόμοια “ιδεολογική” γλώσσα με εκείνη που υποτίθεται κατήγγειλαν, διευκρινίζοντας ότι παράσιτα “είναι όλοι/ες που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς, η κάθε Έβερτ και ο κάθε Μπακογιάννης…”.
Στη συνέχεια, με καθυστέρηση μιας ημέρας, ήλθε στη δημοσιότητα διευκρινιστική απάντηση της Αλεξίας Έβερτ με την οποία ουσιαστικώς επιβεβαίωσε ότι η ίδια έγραψε τη φράση, απλώς δεν αφορούσε το σχόλιό της τα μέλη του ΚΚΕ: “ Από χθες το πρωί συνεννοήθηκα να σταλεί δήλωσή μου στα ΜΜΕ, αλλά δεν εστάλη, δεν γνωρίζω γιατί. Ανέφερα ότι οι χαρακτηρισμοί μου δεν αφορούσαν το ΚΚΕ. Το σχόλιό μου αφορούσε όλους όσοι προκαλούν και δεν σέβονται τους νόμους και κατ΄ επέκταση τους συνανθρώπους τους. Δεν σέβονται τους διασωληνωμένους στην εντατική, δεν σέβονται τους νεκρούς. Την απάντηση της Πέπη Ραγκούση την είδα από το κινητό μου τηλέφωνο, σε μικρή οθόνη και δεν παρατήρησα ούτε έδωσα σημασία στη φωτογραφία (αεροφωτογραφία από drown). Αν ήταν δηλαδή το ΚΚΕ ή άλλο κόμμα ή πολίτες αρνητές της πανδημίας σε συντεταγμένη. Έχω χάσει δύο πολύ κοντινούς μου ανθρώπους από τον κορονοϊό.
Θυμώνω και θα θυμώνω, όπως όλοι που έχουν συνείδηση, με κάθε εγκληματική ανευθυνότητα. Είτε είναι Έλληνες, είτε Γάλλοι, είτε Πορτογάλοι.
Είτε ΚΚΕ είτε ΝΔ είτε απολιτίκ είτε ορθόδοξοι είτε μουσουλμάνοι. Να με συγχωρήσει το ΚΚΕ που το απασχόλησα και πήρε πάνω του ένα θέμα, μια προσωπική μου άποψη που δεν τους αφορούσε. Λυπάμαι για την φαιά ουσία που ξόδεψαν για πάρτη μου με το ουκ άνευ “lobbying” που έκαναν με σκοπό να με καθαιρέσουν. Που προφανώς τους έδωσε στιγμιαία χαρά και νόημα στην προχθεσινή τους καθημερινότητα! Από τα μαθητικά μου χρόνια μέχρι σήμερα έχω φίλες και φίλους αριστερών πεποιθήσεων, έχω φίλες και φίλους, που ανήκουν σε όλο το εύρος του πολιτικού τόξου, ανθρώπους, όπως, όμορφους, που ξεχωρίζουν για τη λογική, το ήθος, το ανοιχτό μυαλό τους, τη νοημοσύνη και καλοσύνη τους, ανθρώπους που γνωρίζουν πώς να συνυπάρχουν, να σέβονται, να συνυπολογίζουν και που δε θα έβαζαν επ΄ ουδενί τη ζωή των συνανθρώπων τους σε κίνδυνο”.
Από αυτή την απάντηση είναι προφανές ότι η εγγονή ενός Έλληνα, ο οποίος τιμήθηκε (μαζί του και η χώρα μας) και συμπεριλήφθηκε στους “Δικαίους των εθνών”, δεν αντιλαμβάνεται το μέγεθος του ατοπήματος της. Κρίμα για αυτήν! Όπως δεν το αντιλήφθηκαν και όσοι την επέκριναν εστιάζοντας καιροσκοπικώς στην παραίτηση και στο μικροπολιτικό όφελος. Κρίμα για όλους μας! Αντιμετωπίζουμε τεράστιο πρόβλημα. Η γλώσσα το φέρνει στην επιφάνεια. Γι΄ αυτό πρέπει να κτυπήσει συναγερμός, σε όλους όσοι συνεχίζουν να διατηρούν στοιχεία λογικής στο λόγο και στην συμπεριφορά τους, για τον ολισθηρό δρόμο εις τον οποίο ευρίσκεται η ελληνική κοινωνία. Παρέθεσα τη φράση του Dolf Sternberger ως motto στο κείμενό μου (“Η καταστροφή της γλώσσας, είναι η καταστροφή του ανθρώπου. Ας φυλαγόμαστε!”), με την ελπίδα να λειτουργήσει προτρεπτικά ώστε να ενεργοποιηθούν τα τελευταία αποθέματα θάρρους και λογικής που διαθέτει ο καθείς εξ ημών.
