Η αναγνώριση της Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από την ελληνική Βουλή το 1994 αποτελεί ένα σημείο αναφοράς για όλο τον ελληνικό λαό και, κυρίως, για εκείνους τους Έλληνες και εκείνες τις Ελληνίδες που έχουν προσφυγική καταγωγή. Η μνήμη των θυμάτων των διωγμών στον Πόντο (εκτοπισμοί, τάγματα εργασίας, πορείες του “λευκού θανάτου”, δολοφονίες, λιμοκτονία, εξισλαμισμοί ανηλίκων) αποτελούν ένα ακόμη στίγμα της ευρωπαϊκής ιστορίας.
Παρά το γεγονός ότι αυτό το τμήμα της ελληνικής ιστορίας έχει γίνει πλέον στο μεγαλύτερο μέρος του γνωστό στον ελληνικό λαό και η ελληνική πολιτεία με διάφορους συμβολικούς τρόπους κάθε τόσο το επαναφέρει στο προσκήνιο, υπάρχουν ανοικτά ζητήματα καίριας σημασίας που λιμνάζουν και δεν προχωρούν, όπως ο τρόπος διδασκαλίας της συγκεκριμένης περιόδου της ιστορίας στην εκπαίδευση και των φρικτών γεγονότων που την χαρακτηρίζουν. Και, κυρίως, το πολιτικό θέμα της διεθνοποίησης του ζητήματος, αίτημα των οργανωμένων φορέων του ποντιακού ελληνισμού, στην Ελλάδα και τη διασπορά.
Η διακυβέρνηση Μητσοτάκη αρχικά προσπάθησε να εργαλειοποιήσει το ζήτημα της διεθνοποίησης συνδέοντας τούτο με την εξαγγελία της να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού, αλλά στη συνέχεια εγκατέλειψε και την ψήφο προς τους αποδήμους και την ενεργή προώθηση της διεθνοποίησης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Η διεθνοποίηση του ζητήματος είναι “τεράστια ηθική και πολιτική ευθύνη”, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ Γρηγόρη Ζαρωτιάδη, και, εξαιτίας της πολυπλοκότητάς της, δεν αφορά μόνο τις οργανώσεις των ποντιακών σωματείων, αλλά και την πανεπιστημιακή κοινότητα και τους εμπλεκόμενους φορείς της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ένα τέτοιο αίτημα απαιτεί άλλου τύπου οργάνωση προώθησής του στον διεθνή περίγυρο. Η διακυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθεί την “πεπατημένη” των προκατόχων της και είναι φανερό ότι δεν έχει την ουσιαστική πολιτική βούληση να ενισχύσει τις προσπάθειες διεθνοποίησης που γίνεται από τους φορείς του ποντιακού ελληνισμού.
Φέτος, εκατό χρόνια από το γεγονός ορόσημο, τη Μικρασιαστική Καταστροφή, η διακυβέρνηση Μητσοτάκη αρκέστηκε σε μια άνευ πολιτικού περιεχομένου ανακοίνωση του υφυπουργού Κ. Βλάση για την ημέρα μνήμης των θυμάτων της γενοκτονίας. Το ζήτημα της διεθνοποίησης έχει υποβαθμιστεί για άλλη μια φορά.
Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΉ (www.sopro.gr) καταγγέλλει την παλαιοκομματική πολιτικάντικη πρακτική και την υποκρισία της κυβέρνησης, αλλά και των άλλων κομμάτων, που έχουν καταστήσει το ζήτημα της διεθνούς αναγνώρισης σε μια ακόμη ευκαιρία εμπαιγμού των πολιτών και προσυπογράφει το δίκαιο αίτημα των οργανωμένων ποντιακών φορέων και των πανελλαδικών και διεθνών οργανώσεών τους για άμεση ανάληψη πρωτοβουλιών από την ελληνική πολιτεία για ενίσχυση του αιτήματος της διεθνούς αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.