Η στυγνή δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ μπροστά στην οικία του και μέρα μεσημέρι φανερώνει τον ολισθηρό δρόμο στον οποίο βαδίζει η ελληνική κοινωνία και πολιτεία με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης.
Η δολοφονία δημοσιογράφων αρχίζει να δημιουργεί παράδοση στη χώρα μας και αυτό είναι πολύ κακός οιωνός για το μέλλον. Και ενώ η είδηση ξεπέρασε αμέσως τα σύνορα της Ελλάδας ο πρωθυπουργός της χώρας Κ. Μητσοτάκης και o αρμόδιος υπουργός Μ. Χρυσοχοΐδης τηρούν σιγή ισχύος προκαλώντας με τη στάση τους τη δίκαιη αγανάκτηση της κοινής γνώμης, η οποία αναμένει μια εξήγηση.
Στη διάρκεια της διακυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη παρατηρούνται αξιοπερίεργα φαινόμενα, όπως η συνεχιζόμενη διαφυγή καταδικασμένων στελεχών της εγκληματικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή”, η παροχή συνοδείας αστυνομικών σε αμφιλεγόμενα από πολιτικής και ηθικής απόψεως πρόσωπα και οι πολίτες, αλλά και τα στελέχη του αστυνομικού σώματος, δικαίως διερωτούνται για αυτές τις περίεργες “συμπτώσεις”, την ίδια στιγμή που δολοφονούνται εν ψυχρώ δημοσιογράφοι.
Η σιωπή του πρωθυπουργού είναι άμεση αναγνώριση της πλήρους αποτυχίας του ιδίου και της κυβέρνησής του να παρέχουν στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας ασφάλεια στους πολίτες. Είναι άμεση αναγνώριση της αποτυχίας τους να ελέγξουν τον τύπο και την πληροφόρηση και να επιβάλλουν στη χώρα ένα ιδιότυπο καθεστώς “κολοβής δημοκρατίας”.
Το “επιτελικό κράτος” του Κ. Μητσοτάκη αποδεικνύεται θανατηφόρα φαρσοκωμωδία.