Από τη μια οι ψευδοαριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ συνεπικουρούμενοι από την άκρα δεξιά των ΑΝΕΛ, που αφού ολοκλήρωσαν το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου και την αφαίμαξη του εισοδήματος των μικρομεσαίων και των φτωχών επιδιώκουν να εκπορνεύσουν τη λαϊκή συνείδηση. Μοιράζουν το πλεόνασμα του πλεονάσματος εν είδει ελεημοσύνης, έτσι για να απαλύνουν τον πόνο των εξαθλιωμένων που θεωρούν πολιτική τους λεία.
Όσα πετσόκοψαν από τις δαπάνες υγείας και παιδείας, ό,τι κουτσούρεψαν από τις δημόσιες επενδύσεις, ό,τι απομείωσαν από τα οφειλόμενα σε συνταξιούχους, ό,τι εισέπραξαν από τις «ιδιωτικοποιήσεις» και από την εξουθενωτική υπερφορολόγηση, ό,τι τέλος πάντων περίσσεψε από την ικανοποίηση των αδηφάγων πιστωτών της χώρας, το πειθήνιο οργανό τους, η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει να το μοιράσει οριζόντια, αντιαναπτυξιακά και με μόνο κίνητρο τον μικροπολιτικής αντίληψης εκμαυλισμό και το πρόσκαιρο πολιτικό όφελος.
Από την άλλη μια αποθρασυμένη Δεξιά, η Νέα Δημοκρατία που διεκδικεί ως κληρονομικό δικαίωμα την εξουσία και διανθίζει την πολιτική της ταυτότητα αφενός με το θράσος της νεοφιλελεύθερης εμμονής αλα Χατζηδάκη κι από την άλλη με την προκλητική ακροδεξιά του έτερου αντιπροέδρου της, του κου Γεωργιάδη.
Ένα κόμμα που υποστηρίζει την οικονομική αδικία και την κοινωνική ανισότητα, όχι γιατί δεν γίνεται αλλιώς, αλλά γιατί την υποστηρίζει. Που λησμονά τις ευθύνες που φέρει μαζί με τους κεντροαριστεροδέξιους κληρονόμους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τη σημερινή κατάντια της χώρας και του λαού. Που υμνεί τους εκμεταλλευτές της ελληνικής οικονομίας, εγχώριους και ξένους, που απαιτεί μείωση της φορολογίας της κερδοφορίας, αλλά ταυτόχρονα περαιτέρω συρρίκνωση της αμοιβής της εργασίας και των παραγωγών. Μια παράταξη που στο τέλος επιλέγει να στηρίξει στην Βουλή την επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης, ακόμη κι αν αυτό γίνεται με μοναδικό κριτήριο την επικοινωνιακή τακτική της.
Αυτή είναι η μοίρα ενός πολιτικού συστήματος που κυραρχείται από ξενόδουλα πολιτικά σχήματα, φασίζουσες κινήσεις, συστημικές εφεδρείες και πολιτικούς απατεώνες. Όσο η κοινωνία αδυνατεί να αναδείξει πραγματικά προοδευτικές, ριζοσπαστικές δυνάμεις θα κινείται από τη Σκύλα στη Χάρυβδη.
Όμως υπαρχεί εναλλακτική! Κόντρα στους υποτιθέμενους μονοδρόμους της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς, θυμίζουμε στους ταχύτατα αλλοτριωμένους της Κυβέρνησης πως το δημοσιονομικό πλεόνασμα δεν είναι αυτοσκοπός, πολλώ δε μάλλον οι υπερβολικοί δημοσιονομικοί στόχοι είναι απαράδεκτοι και πως η ανεργία δεν καταπολεμάται με το ξεχείλωμα των σχέσεων εργασίας και την δημιουργία επισφαλών θέσεων μερικής αποσχόλησης και ακόμη πιο μειωμένης αμοιβής. Τους θυμίζουμε πως αν τέλος πάντων θέλουν να αξιοποιήσουν το πλεόνασμα του πλεονάσματος μπορούν να χρηματοδοτήσουν άτοκα παραγωγικές επενδύσεις σε τομείς και περιοχές κλειδιά, μπορούν να ενισχύσουν το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, να χρηματοδοτήσουν τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τον πολιτισμό, να προβούν εν τέλει σε έναν μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό αναδεικνύοντας δράσεις και παρεμβάσεις σε μια συγκεκριμένη, ιδεολογικά προσδιορισμένη κατεύθυνση, στην ισόρροπη ανάπτυξη, στην δημοκρατική ανασυγκρότηση και στην σοσιαλιστική μετεξέλιξη
Σε αυτήν την προοπτική ορίζουμε την πολιτική μας. Σε αυτήν την κατεύθυνση καλούμε τους συμπολίτες μας να συστρατευτούν στην ανατροπή του παλιού και αποτυχημένου πολιτικού, συντηρητικού μπλοκ εξουσίας. Στη συγκρότηση ενός μετώπου των λαϊκών, προοδευτικών, σοσιαλιστικών δυνάμεων.