Η Σοσιαλιστική Προοπτική έχει αναδείξει εγκαίρως του εθνικούς κινδύνους που θα προκύψουν από τη μονιμοποίηση της οικονομικής και πολιτικής επιτροπείας της χώρας και από την ολοκλήρωση της μεταβολής της σε νεοφιλελεύθερη, ειδική οικονομική ζώνη, αντικείμενο υπερκμετάλλευσης του διεθνούς, υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου.
Απόρροια αυτής της κατ΄ ουσίαν παράδοσης της εθνικής ανεξαρτησίας και της ακύρωσης της λαϊκής κυριαρχίας είναι το μειοδοτικό ξεπούλημα των στρατηγικών τομέων της ελληνικής οικονομίας, των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των κρατικών / δημοσίων υποδομών, η υιοθέτηση μιας εξωτερικής πολιτικής που στο όνομα ενός (υποτίθεται και μόνου) ψευδεπίγραφου ρεαλισμού υποχωρεί ασκόπως από δίκαιες, εθνικές θέσεις και προβαίνει σε σπασμωδικές πρωτοβουλίες και συμμαχίες, αδυνατώντας να τις εντάξει αυτές σε κάποιον εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό. Όλα αυτά καταλήγουν τέλος σε μια διεργασία εκμαυλισμού και εκφασισμού (ελπίζουμε ανολοκλήρωτη) του ελληνικού λαού.
Παρά ταύτα, καθ΄όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα της σταδιακής έξαρσης των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα, η Σοσιαλιστική Προοπτική δείξαμε τη δέουσα προσοχή κι επιμονή παρεμβαίνοντας με συγκεκριμένες θέσεις και κριτικές, διατηρώντας την απαραίτητη σοβαρότητα και εγκράτεια, πράγμα τόσο απαραίτητο όταν αναφέρεται κανείς σε εθνικά ζητήματα, το οποίο βεβαίως κάθε άλλο παρά χαρακτηρίζει την ξεσαλωμένη, μικροκομματική συμπεριφορά της Κυβέρνησης και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με τους δορυφόρους της.
Δυστυχώς έχουμε πια μπει σε μια νέα φάση όξυνσης των ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιοχή με ραγδαία εντατικοποίηση αυτήν την φορά των πιέσεων προς την Ελλάδα. «Ανταγωνιστές» αλλά και «εταίροι» επιδεικνύουν ανυποληψία ως προς βασικές θέσεις της ελληνικής διπλωματίας προκαλώντας σταδιακά τον ευτελισμό πολλών, αν όχι όλων, των πρωτοβουλιών της: (α) κορυφαίοι κοινοτικοί αξιωματούχοι που, πέραν του να ονοματίζουν κατά το δοκούν την ΠΓΔΜ, επιμένουν να προσδίδουν τη «μακεδονική» εθνική ταυτότητα και στους πολίτες της, (β) ο Πρόεδρος της Τουρκίας να προκαλεί κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Ελλάδα θέτωντας ζήτημα Συνθήκης της Λωζάνης και γκρίζων ζωνών και επιμένοντας στην τουρκοποίηση της μειονότητας της Θράκης, (γ) η ακύρωση της γεώτρησης στα κυπριακά χωρικά ύδατα από το τουρκικό πολεμικό ναυτικό, (δ) ο εμβολισμός του σκάφους του Ελληνικού Λιμενικού στα Ίμια και τέλος (ε) η καταφέστατα στημένη από την πλευρά της Τουρκίας των ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο.
Σε αυτήν τη φάση, οι υπεύθυνες πολιτικές δυναμεις της χώρας έχουμε υποχρέωση να πάρουν συγκεκριμένες θέσεις και πρωτοβουλίες. Ως εκ τούτου η Σοσιαλιστική Προοπτική:
Καλούμε την Ελληνική Κυβέρνηση να επιδείξει τη δέουσα σοβαρότητα. Υπενθυμίζουμε ότι είναι προκλητικά μυωπικό και εθνικά εγκληματικό να υποτάσσει τα δίκαια του ελληνικού λαού σε μικρόνοες πρακτικές που εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τη δική της πολιτική επιβίωση. Η εξωτερική πολιτική της χώρας δεν μπορεί να γίνεται με προχειρότητα, επικοινωνιακά τεχνάσματα και μικροπάζαρα. Τους υπενθυμίζουμε ότι η ευθύνη τους είναι πολύ μεγάλη, ελπίζουμε όχι τόσο απελπιστικά μεγαλύτερη από την αντίληψή τους.
Σε αυτήν την κρίσιμη, ιστορική συγκυρία, η Σοσιαλιστική Προοπτική δηλώνει παρούσα, και επιδιώκει να συμβάλει στη διαμόρφωση μιας μακρόπνοης στρατηγικής για τη χώρα που εκκινεί από τα άμεσα για να φτάσει στον ρόλο και τη συνεισφορά του Ελληνισμού για έναν κοινωνικά δίκαιο και περιβαλλοντικά ισόρροπο κόσμο που ονειρευόμαστε:
Συμπολίτες και Συμπολίτισσες, είναι προφανές ότι η ανεξαρτησία της Ελλάδας και η κυριαρχία του Ελληνικού Λαού είναι προϋπόθεση για την υλοποίηση των ανωτέρω, τα οποία δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν παρά μόνο στο πλαίσιο ενός συνολικού εναλλακτικού σχεδίου για την παραγωγική, κοινωνική και πολιτειακή ανασυγκρότηση της χώρας, σε σύγκρουση με τις εξωτερικές και εσωτερικές δυνάμεις που διατηρούν την πατρίδα δέσμια και την κοινωνία παραδομένη στα συμφέροντά τους. Όμως σε κάθε περίπτωση, ως υπεύθυνος πολιτικός φορεας που αναγνωρίζει τη σοβαρότητα της συγκυρίας, η Σοσιαλιστική Προοπτική καταθέτει την κριτική και πρωτίστως τις συγκεκριμένες προτάσεις της, διατηρώντας ταυτόχρονα σε άμεση προτεραιότητα τον αγώνα της για συνολική πολιτική ανατροπή του αρρωστημένου κατεστημένου.