Διαδικασίες στην «Κεντροαριστερά» : Συμμετοχή και εγρήγορση των Ελλήνων Πολιτών

Παραίτηση, ιδιώτευση, απογοήτευση κυριαρχεί από άκρου εις άκρον στην Χώρα. Ένα πνιγηρό κλίμα επικρατεί σε όλη την Δημόσια σφαίρα, μια επιδερμική αντιμετώπιση όλων των ζητημάτων που εκκρεμούν στην Ελλάδα. Και είναι πάμπολλα. Μια κοινωνία σε διαρκή κρίση, ένας κοινωνικός ιστός που κάθε μέρα διαλύεται όλο και περισσότερο.

 Γίναμε πάλι διάσημοι διεθνώς με την λέξη «κωλοτούμπα», δείγμα του πολιτιστικού προϊόντος που παράγει πλέον η Χώρα. Η κοροϊδία συνεχίζεται, εκφωνείτε από τα ποιο επίσημα χείλη:, «Ήρθε η ανάπτυξη, την καλωσορίσουμε! Καλώς ήρθε η ανάπτυξη!» (δια στόματος πρωθυπουργού)…

Μέσα σ΄αυτήν την πραγματικότητα, έχουμε σήμερα τον πρώτο γύρο εκλογής για τον/την Επικεφαλής της λεγόμενης «Κεντροαριστεράς».Ξεκινώ επισημαίνοντας ότι  είναι κατ΄αρχήν θετική η «ανοιχτή διαδικασία εκλογής» του νέου αρχηγού/ πρόέδρου κλπ. ,στο υπό διαμόρφωσιν κόμμα της «Κεντροαριστεράς»/σοσιαλδημοκρατίας/ Κέντρου κλπ. Πράγματι, η διαδικασία φαντάζει Δημοκρατική, δικαίωμα ψήφου έχουν όχι μόνο τα μέλη των κομμάτων και κινήσεων που βρίσκονται από κοινού σε αυτό το εγχείρημα , αλλά και φίλοι άρα δυνητικά ο οποιοσδήποτε έλληνας πολίτης ενδιαφέρεται. Και πράγμα επίσης σημαντικό, δύνανται να συμμετέχουν και οι έλληνες εξωτερικού, «λεπτομέρεια» χρήσιμη για την μελλοντική προσπάθεια θέσπισης της δυνατότητας τους να ψηφίζουν από το εξωτερικό στις ελληνικές εκλογές όλων των βαθμίδων.

ΑΛΛΑ.. δεν είναι τόσο ρόδινα στο «Βασίλειο της Δανιμαρκίας». Διότι το δικαίωμα Συμμετοχής αρχίζει και τελειώνει εδώ. Ενώ οι δημοκρατικές διαδικασίες, η Συμμετοχή των πολιτών και της βάσης (είναι καλό να) επιδιώκεται, αυτή παραμένει το μοναδικό θετικό στοιχείο.. Διότι κατά τα άλλα, δεν έχουν λυθεί τα βασικά:

1. Επί ποίου (ανύπαρκτου αυτή την στιγμή) πολιτικού σχηματισμού θα αρχηγεύσει/ προεδρεύσει ο «νικητής»; Θα δεχτούν οι ηττημένοι – ειδικά οι «μεγαλόσχημοι»- το αποτέλεσμα;

2- Πως διασφαλίζεται η δράση ή, η μη- δράση των γνωστών μηχανισμών, και αναφέρομαι στον μοναδικό με κάποιες δυνατότητες, μηχανισμό του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ;;

3. Ποια είναι η ιδεολογική ΑΦΕΤΗΡΙΑ του εγχειρήματος όταν καθημερινά διαπιστώνουμε μια ανιστόρητη επιμειξία Σοσιαλδημοκρατίας και Φιλελευθερισμού, δύο ρευμάτων που δεν έχουν και ιδιαίτερη συγγένεια… Βέβαια, στην σημερινή Μνημονιακή Ελλάδα και τα δύο ρεύματα είναι ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ καλυπτόμενα από  τον μανδύα του «Φιλο-ευρωπαϊσμού»…
4. η «Κεντροαριστερά», όρος φορτισμένος προδικτατορικά, ήταν Χώρος που πρέσβευε την Εθνική Ανεξαρτησία, την Λαϊκή Κυριαρχία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη. Κατά την διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας 1967- 1974 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΘΗΚΕ, μετακινήθηκε «πιο αριστερά» στον άξονα των πολιτικών δυνάμεων, γέννησε το ΠΑΚ (και την «Δημοκρατική Άμυνα») και με την πτώση της δικτατορίας, στην Μεταπολίτευση, γέννησε και όρθωσε το ΠΑΣΟΚ της Διακήρυξης της 3^ης Σεπτέμβρη. Πως τοποθετούνται οι εννέα υποψήφιοι λοιπόν όσον αφορά την Εθνική Ανεξαρτησία- Λαϊκή Κυριαρχία- Κοινωνική Δικαιοσύνη (Απελευθέρωση); Αποφεύγοντας οποιαδήποτε αναφορά, είναι η απάντηση.

Θα τελειώσω με κάτι χιλιοειπωμένο. Άλλη μια φορά, μπήκε το κάρο πριν από τα άλογα….

Το σημερινό κενό στην Χώρα δεν μπορεί να καλυφθεί από αυτή την νεφελώδη ως προς την κατεύθυνση της,«Κεντροαριστερή» διαδικασία. Η ανάγκη συγκρότησης ενός Δημοκρατικού, αντι-μνημονιακού, αντισυστημικού Φορέα- ΜΕΤΩΠΟΥ παραμένει στην επικαιρότητα…(η «Πρωτοβουλία 14ης Μάη» ήλθε να υπηρετήσει αυτήν την αναγκαιότητα).Η επιστροφή στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ αδήριτη ανάγκη

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ.

Ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ. Εκ των συντακτών της Ιδρυτικής Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη.