“Η ολοκλήρωση αυτής της μνημονιακής σύμβασης δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η χώρα βγαίνει απ’ το καθεστώς της επιτροπείας”
Όλο το καθεστώς των νομικών, θεσμικών παρεμβάσεων και μεταρρυθμίσεων που επιβλήθηκε καθ’ όλην αυτή την περίοδο παραμένει και θα ενισχύεται το επόμενο διάστημα” και κατ’ επέκταση “ενυπάρχει η αύξηση της έμμεσης φορολογίας, η μείωση των μισθών των συντάξεων, ενυπάρχει η συγκεντροποίηση των μέσων παραγωγής σε μεγάλες κεφαλαιακές συγκεντροποιήσεις, άρα η επίθεση στη μικρομεσαία επιχειρηματικότη και ενυπάρχει η συνέχιση μίας στρατηγικής που ονομάζεται κατ’ ευφημισμόν ιδιωτικοποίηση
το βασικό πρόβλημα δεν είναι τα ούτως ή άλλως σχεδόν μηδενικά επιτόκια, αλλά είναι η αρνητική πορεία μεγέθυνσης της οικονομίας μας. Γι’ αυτό σήμερα έχουμε το εξής οξύμωρο: έχουμε αυξημένα, παρόλη την οχταετή διάρκεια των μνημονίων, σε απόλυτο βαθμό τα χρέη του ελληνικού δημοσίου και μειωμένο απ’ την άλλη κατά 25% το ΑΕΠ της χώρας. Αυτός ο συνδυασμός είναι που οδηγεί στον εύλογο προβληματισμό ότι αυτό το χρέος με αυτή την οικονομία, δεν είναι βιώσιμο.
το ιδιαίτερο με το δημόσιο χρέος είναι το γεγονός ότι ουσιαστικά για να είναι βιώσιμο δεν χρειάζεται να αποπληρώνεται. Το κράτος είναι μία υπόσταση που έχει απεριόριστο, θεωρητικά, όριο ζωής. Άρα το ζητούμενο για να μπορεί να κρίνεται ως βιώσιμο το χρέος του, είναι να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις υποχρεώσεις εξυπηρέτησής του, κυρίως στους τόκους.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Γρηγόρη Ζαρωτιάδη στο link που ακολουθεί :
– http://www.alpha965.gr/%CE%B3-%CE%B6%CE%B1%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B8-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B1/