ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ ΟΛΙΣΘΗΜΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΥΤΙΣΜΟΥ

ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ να αμφιβάλλει καμία Ελληνίδα και κανένας Έλληνας ότι συχνά η γενικότερη συμπεριφορά των πολιτικών μας υπερβαίνει τα όρια της ευπρέπειας και της ευγένειας. Ειδικά στις δημόσιες αντιπαραθέσεις στα τηλεοπτικά κανάλια, όπου οι τόνοι και οι χαρακτηρισμοί είναι ιδιαίτερα οξείς.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ όλοι οι κοινοβουλευτικοί μας εκπρόσωποι της ίδιας κοπής, τουλάχιστον αυτό θέλουμε να ελπίζουμε, ιδιαίτερα όσον αφορά εκείνους που έχουν και μια άλλη προσωπική υποδομή και κρίσιμο ρόλο στην ελληνική κοινωνία, όπως π.χ. εκείνον του πανεπιστημιακού δασκάλου.

ΚΑΙ ΕΑΝ υπάρχουν ελαφρυντικά για διάφορες μικροπαρεκτροπές στα τηλεοπτικά κανάλια, λόγω της αμεσότητας του λόγου και των στιγμιαίων θυμικών εξάρσεων, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε το ίδιο, για τον γραπτό λόγο. Εκεί η καθεμία, ο κάθε ένας πολιτικός έχει την ευχέρεια να σταθμίσει με ψυχραιμία τα γραφόμενά του και να τα εκτιμήσει από όλες τις μεριές. Υπό αυτή την έννοια κάθε παρεκτρομή στον δημόσιο γραπτό λόγο έχει άλλο βάρος από τον άμεσο προφορικό των τηλεοπτικών πάνελ. Η ευθύνη του φορέα του γραπτού λόγου είναι πολλαπλασίως μεγαλύτερη από εκείνη του φωνασκούντος πολιτικάντη στην οθόνη των τηλεοράσεων. Ειδικότερα όταν πρόκειται για πανεπιστημιακούς δασκάλους. Τούτοι πρέπει να σταθμίζουν κάθε λέξη που γράφουν και δημοσιεύουν.

Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ Παιδείας και καθηγητής πανεπιστημίου κ. Συρίγος μπορεί να επιλέξει όποια γλώσσα και όποιο ύφος θέλει για να αντιπαρατεθεί με τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά θεωρώ απαράδεκτο να χρησιμοποιεί μια γλώσσα στιγματισμού κοινωνικών ομάδων για να απαξιώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους.

ΕΙΝΑ κάκιστο παράδειγμα, ελπίζω να προήλθε από αβλεψία του υφυπουργού, αλλά πάραυτα θα έπρεπε, τουλάχιστον, να ζητήσει δημοσίως συγνώμη. Ειδάλλως δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Διότι δεν υφίσταται πολιτικός και επιστημονικός όρος “κοινωνικός αυτισμός” και αυτό πρέπει ο κ. Συρίγος να το γνωρίζει. Πρόκειται περί ύβρεως με τη σύγχρονη, αλλά περισσότερο με την αρχαία σημασία της λέξεως.

ΕΙΝΑ κρίμα για όλους μας ότι άνθρωποι με σπουδές και θέση στην πανεπιστημιακή κοινότητα να είναι τόσο πρόχειροι στο λόγο τους και να αδυνατούν να αντιληφθούν το προφανές, ότι δηλαδή και τα λόγια είναι πράξεις, ότι η γλώσσα διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο και το περιβάλλον μας.

ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ περίπτωση έχουμε μια ακόμη πράξη λεκτικής βίας και λεκτικού-κοινωνικού αποκλεισμού.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε άρθρο του σε διαδικτυακό τόπο ο υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων θέλοντας να κατακρίνει ένα διαφημιστικό σποτ του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προσέφυγε στον χαρακτηρισμό “κοινωνικός αυτισμός” για να ασκήσει “κριτική” στο περιεχόμενο του συγκεκριμένου διαφημιστικού μηνύματος.

Κείμενο: Ευτυχία Χρηστέα