Η διαφθορά είναι σημείο αναφοράς στο σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο. Και δεν είναι διακριτικό σημείο των “υπανάπτυκτων” από τους “αναπτυγμένους”, των “πολιτισμένων” από τους “υποπολιτισμένους ”, όπως θέλει ένας συγκεκριμένος τύπος γλώσσας της πολιτικής και πολιτιστικής μας καθημερινότητας που χρησιμοποιεί την “ετικέτα”, το “στίγμα” ως μέσο άσκησης εξουσίας.
Η διαφθορά είναι βασικό χαρακτηριστικό της λειτουργίας του παγκόσμιου πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Συνδέεται με το διεθνές και τοπικό οικονομικό έγκλημα, τη φοροδιαφυγή και τους φορολογικούς παραδείσους (τα διάφορα διεθνή paper με λίστες φοροφυγάδων περιλαμβάνουν πάντοτε και Έλληνες παραβάτες, άτομα και επιχειρήσεις, κυρίως πολυεθνικές), την οργανωτική διάρθρωση των πολυεθνικών εταιριών και των πρακτικών τους σε όλα τα επίπεδα λήψης των αποφάσεων (ο διαχρονικός ρόλος της SIEMENS ως παράγοντα διαφθοράς στην Ελλάδα είναι ένα παράδειγμα), η πορνεία, το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών (παράπλευρες συνέπειες είναι οι δολοφονίες μαρτύρων, η εξαγορά, δολοφονία ή σπίλωση δικαστικών λειτουργών, οι δολοφονίες δημοσιογράφων), την ιμπεριαλιστική πρακτική των καπιταλιστικών μητροπόλεων και των πολιτικών τους ελίτ, που χρησιμοποιούν τη διαφθορά ως μέσο ελέγχου των χωρών της περιφέρειας κλπ. Κοντολογίς η διαφθορά είναι μέσο άσκησης εξουσίας,-η “συζήτηση” των ημερών για τις vipΜΕΘ είναι δηλωτική-, σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα. Και επιτυγχάνεται πάντοτε με τον εκφοβισμό και την τρομοκρατία.
Πριν 31 έτη –συγκεκριμένα το 1990 – κυκλοφόρησε στη Γερμανία ένα βιβλίο του έγκριτου ψυχαναλυτή και κοινωνικού φιλοσόφου Horst-Eberhard Richter (1923-2011), με τον άκρως προκλητικό τίτλο “Die hohe Kunst der Korruption. Erkenntnisse eines Politik-Beraters”, δηλαδή “Η υψηλή τέχνη της διαφθοράς. Διαπιστώσεις ενός πολιτικού συμβούλου”. Ακόμη πιο προκλητικές από τον τίτλο ήσαν διάφορες διατυπώσεις στο κείμενο και η κεντρική του ιδέα, την οποία επεξεργάστηκε σε συνάρτηση με τη σκέψη του Νικολό Μακιαβέλι και συνοψιζόταν στην πρόταση ότι “η διαφθορά είναι ένα αναπόφευκτο μέσο της εξουσίας των ηγετικών στρωμάτων” μιας κοινωνίας. Και πιο συγκεκριμένα: “Χωρίς διαπλοκή του χρήματος, χωρίς παραπλανητική χειραγώγηση των μαζών δεν μπορεί να διοικηθεί καμία σύγχρονη κοινωνία”.
Η απαισιόδοξη αυτή γνωμάτευση επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια από την εξέλιξη των κοινωνιών των μητροπολιτικών κέντρων και των εξαρτημένων της περιφέρειας στις συνθήκες της λεγόμενης “παγκοσμιοποίησης” και το αχαλίνωτου καπιταλισμού. Είναι πλέον κοινός τόπος ότι η διαφθορά είναι ένα φαινόμενο που μαστίζει το σύγχρονο κόσμο σε πλανητική κλίμακα. Σήμερα, 9 Δεκεμβρίου 2021, Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς, αν θεωρήσουμε ότι ισχύει σε απόλυτο βαθμό η διάγνωση του Γερμανού επιστήμονα, τότε είναι προδιαγεγραμμένο και το τέλος της δημοκρατίας, τουλάχιστον υπό τη μορφή που τη γνωρίζουμε.
Στη χώρα μας η διαφθορά διαπερνά το σύνολο των οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων, γεγονός το οποίο δημιουργεί συνθήκες νομιμοποίησης και αποδοχής του φαινομένου ως “κανονικότητας”. Ωστόσο, η διαφθορά είναι το διαχρονικό μέσο κυριαρχίας των ισχυρών και όχι των αδυνάμων. Έτσι εάν για το “συμβατικό” έγκλημα υπάρχει κάποιο πλαίσιο αποτελεσματικής αντιμετώπισής του, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το μεγάλο οικονομικό έγκλημα, το οποίο ανθεί στη χώρα, διαπλέκεται με την εξουσία, τροφοδοτεί την παραοικονομία, αλλά και ασκεί έμμεσες ή και άμεσες πιέσεις στην πολιτική. Οι τελευταίες συνδέονται και με τις καταστάσεις στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Η διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων σε όλο το φάσμα των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων δημιουργεί περαιτέρω ευνοϊκές συνθήκες μαζικής εξάπλωσης πρακτικών εξαγοράς και διαφθοράς στην ελληνική κοινωνία. Η “αφωνία” των μέσων μαζικής επικοινωνίας γύρω από συγκεκριμένα πολιτικά, κοινωνικά, οικολογικά, οικονομικά ζητήματα συνδέεται με συγκροτημένες πρακτικές εκφοβισμού και διαφθοράς στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ (www.sopro.gr) δηλώνει επ΄ ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Διαφθοράς, ότι ο εκφοβισμός και η τρομοκρατία, βάση κάθε είδους διαφθοράς, οφείλουν να καταπολεμηθούν στη ρίζα τους και αυτή είναι η έλλειψη πραγματικής δημοκρατικής λειτουργίας, είναι αναγκαίος δηλαδή ο εκδημοκρατισμός όλων των πτυχών της δημόσιας ζωής. Δυστυχώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχοντας την κάλυψη του διεφθαρμένου συστήματος πληροφόρησης, έχει επιδοθεί, μέσα σε δύο χρόνια, σε μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια ελέγχου κάθε είδους πληροφόρησης, για να μην έλθουν στην επιφάνεια οι πρακτικές των διορισμών, των αναθέσεων, των οικογενειακών εκδουλεύσεων, των αδήλωτων “πόθεν έσχες”.
Η Ελλάδα του Κ. Μητσοτάκη ζει υπό το καθεστώς μιντιακής τρομοκρατίας. Αλλά και στην ελληνική περίπτωση ισχύει ο κανόνας ότι είναι πρωτίστως η τρομοκρατία που διαφθείρει.
Λέμε ΟΧΙ στην μιντιακή τρομοκρατία, λέμε όχι στη ΔΙΑΦΘΟΡΑ.