Ο φετινός εορτασμός της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου συμπίπτει με διάφορες υπόνοιες, δεδομένα και πρακτικές, οι οποίες μας οδηγούν πίσω σε σκοτεινές εποχές της ελληνικής ιστορίας όταν εξωθεσμικά κέντρα καθόριζαν την πολιτική καθημερινότητα του τόπου.
Η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης αποδεικνύουν καθημερινά ότι είναι επικίνδυνοι για τους δημοκρατικούς θεσμούς και την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η χώρα διολισθαίνει στην εθνική ανυποληψία, παρουσιάζει έκδηλα χαρακτηριστικά “μπανανίας” και βυθίζεται όλο και περισσότερο στην εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα. Η κυβέρνηση λειτουργεί πλέον ως εντολοδόχος τρίτων, τόσο στο εσωτερικό όσο και σε σχέση με τις διεθνείς σχέσεις της.
Σε αυτό το γενικό πλαίσιο της πολιτικής απαθλίωσης, την κοινωνικής-οικονομικής εξαθλίωσης και της ηθικής-εθνικής κατάπτωσης καλούμαστε να θυμηθούμε και φέτος την εξέγερση και τους νεκρούς του Πολυτεχνείου του 1973.
Το Πολυτεχνείο φέρει μια ολόκληρη ιστορία. Δεν προέκυψε από το μηδέν. Δεν έχει ουδέτερο πολιτικό και ιδεολογικό περιεχόμενο, παρόλο που πολλοί αντιμετωπίζουν την 17η Νοεμβρίου με σκοπό να τη θέσουν στο μουσείο, να την καταστήσουν ανώδυνη και ακόμη χειρότερα να την εξαλείψουν από την συλλογική μνήμη του λαού μας.
Για την ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ και κάθε δημοκρατικό, προοδευτικό πολίτη, για κάθε Έλληνα πατριώτη, η 17η του Νοέμβρη αποτελεί παράδειγμα προσφοράς και τιμής, συνέχεια των αγώνων που έδωσαν και οφείλουν να συνεχίσουν να δίνουν όσοι υπερασπίζονται την Δημοκρατική Ελευθερία, την Εθνική Ανεξαρτησία, την Λαϊκή Κυριαρχία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Παραδειγματιζόμαστε από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την πάλη του λαού μας κατά της τυραννίας, σήμερα που βλέπουμε να δημιουργείται ένα νέο παρακράτος εις βάρος των δημοκρατικών θεσμών από την οικογένεια Μητσοτάκη και τους ακροδεξιούς συνοδοιπόρους της.
Με τον διαρκή αγώνα μας για Ελευθερία, Δημοκρατία, Λαϊκή Κυριαρχία και Εθνική Ανεξαρτησία τιμούμε τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.