Η κυνική αφασία της πλειοψηφίας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ του κ. Μητσοτάκη, μαζί με ένα «ετερόκλητο φαινομενικά μπλοκ, νεοφιλελεύθερων, ακροδεξιών και συντηρητικών δυνάμεων -της πάλαι ποτέ ¨ακροδεξιάς πολυκατοικίας¨- και με την ισχυρή επικουρία της από επίδοξα -πρώην βασικά στελέχη της επονομαζόμενης «κεντροαριστεράς»  χαίρει ευρείας υποστήριξης στο κυβερνητικό της έργο,  με το γνωστό αντιδραστικό δόγμα  «τάξη και ασφάλεια».

Η εμφανέστατη σύμπλευση, πρώην και νυν στελεχών της «κεντροαριστεράς»  με την ευρεία στήριξη τους στην κυβέρνηση της ΝΔ, (με πρωτοκλασάτους υπουργούς και στελέχη της),  μαζί με την σαφή πολιτική ταύτιση  των επιδιώξεων,  του άλλοτε «εκσυγχρονιστικού μπλοκ» από τους κ.κ. Βενιζέλο, Διαμαντοπούλου, Λοβέρδου, Φλωρίδη, και πλήθος άλλων στελεχών -εντός είτε εκτός του σοσιαλ-νεοφιλελεύθερου χώρου-,  συμπορεύονται στην άτυπη αλλά σαφή «νεοδεξιά σύμπραξη» τους, που έχει τις ευλογίες  της εγχώριας διαπλοκής αλλά εξυπηρετεί θαυμάσια και τα σχέδια του «Ευρωπαϊκού ιερατείου»  με την ισχυρή στήριξη του.

Σε αυτό το περιβάλλον, η κυβέρνηση της ΝΔ του κ. Μητσοτάκη φαίνεται να έχει «μεγάλες δυνατότητες» ελιγμών για να επιβάλλει το κεντρικό αφήγημά  που προεκλογικά πρέσβευε, με το δόγμα του «νόμου και της (νεοφιλελεύθερης) τάξης» μαζί με το έτερο συντηρητικό αφήγημα «της τάξης και ασφάλειας» που επένδυσε στα ισχυρά νέο-συντηρητικά χαρακτηριστικά μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας.

Η 15μηνη διάρκεια (ήδη) της πανδημίας του Covid-19, απλώς διευκόλυνε σημαντικά την εφαρμογή αυτής της σκληρά νεοφιλελεύθερης και άκρως αυταρχικής κυβερνητικής πολιτικής και στρατηγικής, η οποία ξεδιπλώθηκε σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα και με πρόσχημα «τις έκτακτες καταστάσεις της πανδημίας» εφαρμόζεται από την κυβέρνηση, δίχως ουσιαστικές κοινωνικές αντιδράσεις.

Ενδεικτικά πρέπει να υπενθυμίσουμε το μεγάλο πλήθος αντιδημοκρατικών νομοθετικών πρωτοβουλιών και κυβερνητικών αποφάσεων που έλαβε η διακυβέρνηση των 2 μόλις χρόνων της νεοδεξιάς.

• η κατάργηση του εκλογικού νόμου και η καθιέρωση της ενισχυμένης αναλογικής -από τις μεθεπόμενες- Βουλευτικές εκλογές,
• η κατάργηση της απλής αναλογικής στις εκλογές για την ανάδειξη των αιρετών αντιπροσώπων στην Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση,
• η κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου και η εγκατάσταση της Αστυνομίας μέσα στα 5 μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας,
• η νομοθετική εξίσωση των ΑΕΙ με τα Κολέγια, όπως επίσης
• η τροποποίηση του νόμου των εισακτέων στα ΑΕΙ που θα οδηγήσει στην βίαιη μείωση κατά 25.000 εισακτέων από τα ΑΕΙ με  το κλείσιμο περιφερειακών τμημάτων και σχολών.
• η κατάργηση του συνδικαλιστικού νόμου 1264//1983 και η θεσμοθέτηση του γενικευμένου ωραρίου από 4, 8, έως και 12 ώρες την ημέρα, με την «προαιρετική» δήθεν επιλογή των Ατομικών συμβάσεων πιο συμφέρουσες και ως προτεινόμενες για τους εργαζόμενους, με το γελοιωδέστατό επιχείρημα, ότι συμφέρει στον εργαζόμενο να διαπραγματεύεται ατομικά και όχι συλλογικά καλύτερα και αποτελεσματικότερα  για τα συμφέροντά του! .

Προηγήθηκε  βέβαια η μαζική χειραγώγηση της κοινής γνώμης, με τη μεγάλη και εκτεταμένη οικονομική ενίσχυση -προς υπαρκτά και ανύπαρκτα τα ΜΜΕ (τύπου Φουρθιώτη και των όμοιων του)-, που ξεπερνάνε ήδη τα  40 εκατομμύρια ευρώ προς στους ιδιοκτήτες των συχνοτήτων TV. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση απάλλαξε τους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών καναλιών από τις ετήσιες οικονομικές εισφορές και υποχρεώσεις τους  μεταθέτοντάς τες στο απώτερο μέλλον προς το κράτος, για την κατοχή και εκμετάλλευση των δημόσιας ιδιοκτησίας συχνοτήτων που κατέχουν δίχως να πληρώνουν.

Αυτά όλα είχαν ως αποτέλεσμα  να δημιουργήσει η κυβέρνηση έναν ισχυρό πλέγμα υποστήριξης  στην πολιτική της, μαζί βέβαια με το πρωτόγνωρο και ασφυκτικό έλεγχο -με το imperium στην προπαγανδιστική ενημέρωση του κυβερνητικού της έργου,  με τον έλεγχο και την υποταγή της Ιδιωτικής αλλά και της Δημόσιας TV στην κυβερνητική προπαγάνδα.

Ακολούθησαν πλήθος καταγγελιών για τις προκλητικές  οικονομικές παροχές και ενισχύσεις που είδαν πολλές το φως της δημοσιότητας προς τους ημέτερους, με την γνωστή κυβερνητική πρακτική των απευθείας αναθέσεων, υπουργών και υπηρεσιακών παραγόντων, να είναι ο κανόνας -που με άλλοθι τα περιοριστικά έκτακτα μέτρα της πανδημίας- αναθέτουν δίχως τον ουσιαστικό οικονομικό και κοινοβουλευτικό έλεγχο  -με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΜΠ).

Με αυτό τον τρόπο και  με την μορφή των απευθείας αναθέσεων, το «σπάσιμο» των έργων σε μικρότερα για να αποφύγουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς προς τους ημέτερους, οι κυβερνώντες ακολουθούν τις πάγιες διαδικασίες, αναθέτοντας με τεράστια οικονομική ζημιά για το δημόσιο ποσά με υπερτιμολογήσεις από τα μεγάλα διαθέσιμα κονδύλια για τα κρατικά ταμεία, με πλήρως αδιαφανείς διαδικασίες.

Με 3 λέξεις μπορούμε να ισχυριστούμε ότι,  «ο  μεταπρατισμός, ο παρασιστισμός και η διαπλοκή  βρίσκονται στα καλύτερά τους!»  

Η «ετερόκλητη νεοδεξιά διακυβέρνηση» φαίνεται να είναι «προστατευμένη»  από την «μεγάλη οικονομική ευχέρεια»  που διαθέτουν τα «μεγάλα ταμειακά οικονομικά διαθέσιμα», που επαίρονται από κοινού η κυβέρνηση και αντιπολίτευση ότι  διαθέτει η χώρα στα κρατικά της ταμεία.

Είναι αυτά «των 36 δις από την υπερφορολόγηση του Σύριζα», ό οποίος επαίρεται διαλαλώντας δυστυχώς ακόμα  και τώρα ότι τους τα παρέδωσε από τη δική του κυβερνητική και διαχειριστική θητεία,  που ως αμετανόητοι υποστηρικτές  της νεοφιλελεύθερης και αντιαναπτυξιακής αποτυχημένης κυβερνητικής πολιτικής  που ακολούθησε, -εφαρμόζοντας αυστηρά τις υποδείξεις του «Ευρωπαϊκού Ιερατείου και των θεσμών πάνω στις ίδιες νέο-συντηρητικές και αντιαναπτυξιακές οικονομικές προτροπές και υποδείξεις των δανειστών.

Δυστυχώς εμμένει ακόμα ο Σύριζα και δεν αντιλαμβάνεται το αδιέξοδο κυβερνητικό δρόμο που ακολούθησε στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης των μνημονίων και συνεχίζει αμετανοήτως και περιχαρής να διαλαλεί παριστάνοντας τον αφελή,  όπως το γνωστό ανέκδοτο με τον λαγό στο δάσος, ο οποίος διέδιδε για τις αμφι-σεξουαλικές προτιμήσεις του λιονταριού, αλλά μόλις τον αντίκρυσε μπροστά, αυτός κατουρήθηκε επάνω του ψελλίζοντας, ότι όλα  όσα του αποδίδονταν ότι διαδίδει είναι ψέματα»!

Μαζί με «τα 36 δις ευρώ, από τα ταμειακά διαθέσιμα της κυβερνητικής περιόδου του Σύριζα»  η κυβέρνηση της νεοδεξιάς και ακροδεξιάς και των «πρώην υποστηρικτών του σοσιαλ-φιλελεύθερου μετώπου», διαθέτει άλλα 32 δις ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο και μαζί με τις επιπλέον χορηγήσεις του Ταμείου Σταθερότητας των 27 δις, προς εκταμίευση εντός της 6ετίας έως το 2027 ξεπερνάει  τα 72 δις ευρώ ως διαθέσιμα!

Σημαντική και ευνοϊκή για την κυβέρνηση αλλά και τη χώρα είναι επίσης η απόφαση για την προσωρινή (έστω) απόφαση άρσης του «συμφώνου σταθερότητας και ελέγχου των ελλειμάτων» όπως τις ορίζει η Ε.Ε. στο όριο του 3% που έχει «παγώσει» όσο διαρκεί η πανδημία…

Έτσι «η εγχώρια πολιτική και οικονομική διαπλοκή» συνασπισμένη γύρω από την νεοδεξιά διακυβέρνηση, διαθέτει σημαντικές οικονομικές δυνατότητες και ένα ισχυρό πολιτικό κεφάλαιο (από εγχώριους και ξένους καλοθελητές) που της προσφέρουν με μεγάλα οικονομικά ανταλλάγματα με τα  κονδύλια που διαθέτει στη  φαρέτρα της, ενώ παράλληλα έχει «λυμένα τα χέρια της», ώστε να διαμορφώσει κατά το δοκούν αλλά και να κατευθύνει τις πολιτικές εξελίξεις.

Γίνεται κατανοητό έτσι ότι έχει την «αδιαμφισβήτητη»  δυνατότητα προς το παρόν-, ελέγχοντας παράλληλα αλλά και επιβάλλοντας τις πολιτικές της, είτε με την απαραίτητη πολιτική και κοινωνική συναίνεση, είτε με την εμφανή καταστολή και αστυνόμευση όπου απαιτείται και κρίνεται αναγκαία,  ώστε  να μην  υπάρξουν μαζικές  κοινωνικές αντιδράσεις στην ασκούμενη αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική της.

Μπροστά  της καλείται να διαχειριστεί την ολοκλήρωση της Υγειονομικής κρίσης με τις τεράστιες επιπτώσεις στους εργαζόμενους και την οικονομία, (ήδη η ύφεση «τρέχει» για το πρώτο 6μηνονο του 2021 στο -9%!)., η οποία όπως φαίνεται έχει τεθεί υπό μερικό υγειονομικό έλεγχο δίχως σημαντικές κοινωνικές αντιδράσεις προς το παρόν, παρά την σαφή και κατηγορηματική άρνησή της -που στην διάρκεια της κορύφωσης του δεύτερου κύματος  της Υγειονομικής κρίσης- αρνήθηκε σθεναρά να στηρίξει το Δημόσιο σύστημα Υγείας (ΕΣΥ).

Οι συνέπειες από την κακή διαχείριση της πανδημικής κρίσης στην έκρηξη της ειδικά, με την 6μηνη επιβολή του Lock down στη χώρα οδήγησαν  στην απώλεια ήδη έως σήμερα πάνω από 12.000 θανάτων συμπολιτών μας απ’ τον Covid-19,, με το κυνικό επιχείρημα της κυβέρνησης  ότι αυτά συμβαίνουν παντού, ακόμα και σε οργανωμένα συστήματα υγείας στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο  τον κόσμο!

Γίνεται φανερό ότι η κυβέρνηση φοβάται τις υπόκωφες βοές και τα υπόγεια μηνύματα από μια απρόβλεπτη κοινωνική διαμαρτυρία, που μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε «κοινωνική έκρηξη στα τυφλά» και  να υποχρεωθεί στην αντιμετώπιση ανεξέλεγκτων κοινωνικών εξελίξεων.  Γιαυτό αναζητεί σύντομα μια  ευνοϊκή συγκυρία και τον κατάλληλο χρόνο ώστε  να προσφύγει σε Βουλευτικές εκλογές για να «νομιμοποιήσει» τις κυβερνητικές επιλογές της , που όπως όλα δείχνουν  αυτός ο χρόνος δεν είναι άλλος από την αρχή του επικείμενου Φθινοπώρου.

Οι επικείμενες εκλογές όπως πολλοί εκτιμούν και προετοιμάζονται  αναμένονται όπως όλα δείχνουν  ότι θα  πραγματοποιηθούν -κατά πάσα πιθανότητα το Φθινόπωρο- και θα διεξαχθούν για την κυβέρνηση σε ένα φαινομενικά «σχετικά ευνοϊκό πολιτικό περιβάλλον».

Η δυνατότητα που δίνεται στην κυβέρνηση να διαθέτει ισχυρά οικονομικά αλλά και πολιτικά εφόδια όπως τα προαναφέραμε, αλλά και περιορισμένες έως ανύπαρκτες κοινωνικές αντιδράσεις, της δίνουν (φαινομενικά) κάποιο πλεονέκτημα να ορίσει και να ελέγξει τις πολιτικές εξελίξεις.

Αυτά τα «οικονομικά εφόδια» μπορούν ακόμα και να ανακόψουν ή και αντιστρέψουν την ενδεχόμενη και εύλογη λαϊκή δυσαρέσκεια ως το τέλος του Καλοκαιριού από τις φανερές συνέπειες στα εισοδήματα των εργαζομένων και  μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας που δραστηριοποιείται στον Τουρισμό, με την φανερή ανικανότητά της έως τώρα να διαχειριστεί με κοινωνικό πρόσημο και ευαισθησία την πανδημία αλλά και την οικονομία στο σύνολό της,.

Δυσαρέσκεια  η οποία όμως όπως όλα δείχνουν μπορεί με σχετική ευκολία να εκτονωθεί ανά πάσα στιγμή και σε διάφορες κατευθύνσεις.

Υπάρχουν όμως ορισμένα κεντρικής σημασίας προβλήματα που άπτονται άμεσης αντιμετώπισης που πρέπει να ξεπεραστούν -από την κυβέρνηση-, όπως είναι η επικείμενη εκλογική αναμέτρησης του Φθινοπώρου, η οποία μπορεί να κρύβει αρνητικές πολιτικές εκπλήξεις τις οποίες καλείται να προβλέψει για να αποφύγει η ΝΔ,.

Επιτακτική και επιβεβλημένη είναι η επιδίωξή της ώστε να διατηρήσει -πάση θυσία- τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων -που προς το παρόν μπορεί να φαίνονται υπό τον έλεγχο της –  όμως υπάρχουν και οι απρόβλεπτες εξελίξεις και μεταβλητές που άπτονται της  συμπεριφοράς του λαϊκού παράγοντα  καθώς επίσης και οι «εξωγενείς» λόγοι.

Ο υφιστάμενος εκλογικός νόμος -είναι η τελευταία (μάλλον) εκλογική ευκαιρία για αναμέτρηση με την οποία πρόκειται να διεξαχθούν οι επικείμενες βουλευτικές εκλογές με αναλογικότερο τρόπο -όποτε και αν γίνουν-, μπορεί όμως  να αποβούν –υπό προϋποθέσεις- και ως  καταλύτης για την ανατροπή των νεοδεξιών σχεδιασμών της εγχώριας πολιτικής και οικονομικής διαπλοκής.

Έχοντας πλήρη επίγνωση της δύσκολης οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας που διανύει ο ελληνικός λαός, ειδικότερα των μεγάλων οικονομικών και κοινωνικών αδιεξόδων που δημιούργησε σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας και επέτεινε η παρατεταμένη 10ετής οικονομική κρίση, μαζί με τις σαρωτικές οικονομικές επιπτώσεις και συνέπειες από την 15μηνη παράταση της πανδημίας, μπορούν παρόλες τις μεγάλες και ανυπέρβλητες δυσκολίες, να ληφθούν πρωτοβουλίες για να ανοίξει ένας νέος και ελπιδοφόρος πολιτικός δρόμος για το λαό και τη χώρα.

Πρέπει να έχουμε όμως σαφή επίγνωση των δυσκολιών αλλά και των πολιτικών πρωτοβουλιών  που πρέπει να αναληφθούν από όλες τις δυνάμεις, οι οποίες  αγωνίζονται να ανοίξουν έναν δύσκολο διάδρομο από τις συμπληγάδες του νεοφιλελευθερισμού, του μρταπρατισμού και παρασιτισμού που γιγαντώθηκε επικίνδυνα.

Η εμφανής αλλά και σαφής συμπόρευση του οικονομικού, πολιτικού αλλά και μιντιακού κατεστημένου, που ασφυκτικά έχουν επιβάλλει τον έλεγχο των κοινωνικών και πολιτικών  εξελίξεων, είναι το πρώτο και αναγκαίο βήμα της σύγκρουσης μαζί του με την εδραιωμένη διαπλοκή, καθώς και την αναγκαιότητα για την ανασύνθεση των  λαϊκών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, που αντιτάσσονται και αντιπαλεύουν τα σχέδια του νεοφιλελευθερισμού, της διαπλοκής και του ξένου παράγοντα.

Αυτή η πολιτική επιδίωξη για συμπόρευση δεν είναι άλλη, από την  πλατιά, ενωτική, προγραμματική, δημοκρατική πολιτική και εκλογική συμπόρευση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων..

Αυτή την πολιτική και προγραμματική συμπόρευση, των πατριωτικών, ριζοσπαστικών δυνάμεων, καλούμαστε να την προωθήσουμε από κοινού με όλους όσους αναγνωρίζουν την κρισιμότητα  των οικονομικών και πολιτικών αδιεξόδων για το λαό, με στόχο την απομάκρυνση της νεοδεξιάς και ακροδεξιάς συμπόρευσης από την ηγεσία της χώρας.

Μόνον έτσι μπορούν να επαίρονται οι γνήσια ριζοσπαστικές προοδευτικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις ότι μπορούν να ελπίζουν σε μια προοδευτική δημοκρατική διέξοδο.

Για να αποκτήσουν την αναγκαία  εν συναίσθηση ότι πρέπει να ανατραπεί και να ακυρωθεί η «ιδεολογική ηγεμονία του συντηρητισμού¨ στην Ελλάδα και την Ευρώπη, αντιτασσόμενες φανερά στα σχέδια φτωχοποίησης  του ελληνικού λαού,  στην ακύρωση και ανάσχεση των ήδη δρομολογημένων αντικοινωνικών και βαθιά αντιδραστικών αποφάσεων τους, στο οικονομικό κοινωνικό και πολιτικό πεδίο.

Δημήτρης Τεμουρτζίδης

18/5/21