ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ Β ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ Β ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ >Με την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup έκλεισε η «δεύτερη αξιολόγηση» του τρίτου προγράμματος το οποίο ως γνωστών συνομολόγησε με τους τοκογλύφους, μετά «από σκληρές και επίπονες προσπάθειες» ο κ Τσίπρας και το οικονομικό του επιτελείο.

>Έμπλεος χαράς και υπερηφάνειας ο Πρωθυπουργός δήλωσε ότι «τώρα ανοίγει ο δρόμος για την έξοδο στις αγορές, για το οριστικό τέλος, σε ένα χρόνο από σήμερα, των προγραμμάτων στήριξης και των μνημονίων που τα συνοδεύουν». «Ανοίγει ο δρόμος για την οριστική έξοδο από την κρίση» σημείωσε ο Αλέξης Τσίπρας ενώ υπογράμμισε το γεγονός ότι «Πήραμε αυτό που διεκδικούσαμε, αλλά και αυτό που δικαιούμασταν». Ανάλογες διθυραμβικές δηλώσεις έκαναν και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες ο κ Τσακαλώτος, επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας, ο κ Χουλιαράκης ο δεύτερος στην τάξη διαπραγματευτής, φυσικά ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος>Κυρίαρχο στοιχείο όλων των δηλώσεων υπήρξε η πεποίθηση ότι  το τέλος του προγράμματος το καλοκαίρι του 2018 θα σημάνει και το τέλος των μνημονίων και της επιτροπείας. Η Χώρα από τον Αύγουστο του 2018 θα μπορεί να δανείζεται από τις αγορές , αφού το χρέος θα έχει καταστεί διαχειρίσημο. Η Κυβέρνηση δεν προλαβαίνει να μαζεύει επαίνους από το ιερατείο της ΕΕ, τους επικεφαλείς των «θεσμών», από την επικεφαλής του ΔΝΤ κ Λαγκάρτ. Ακόμη και ο αρχηγός των «κακών» Σόϊμπλε εκφράστηκε θετικά για τις προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστών, χωρίς φυσικά να λογαριάζει τον Ελληνικό Λαό.

“>Δεν θα πέσουμε και εμείς στην παγίδα να προβούμε σε μια ατελέσφορη κριτική της συμφωνίας που επετεύχθη μεταξύ της Κυβέρνησης και των τοκογλύφων δανειστών. Αυτό είναι έργο της μνημονιακής αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος αλλά και μερικών «προοδευτικών»  κατά τα άλλα δημοσιογράφων, αναλυτών της κοινής γνώμης  και δημοσιολόγων οι οποίοι ενώ επί της ουσίας δεν διαφωνούν, προσπαθούν να βρουν τρόπους  για να εκφράσουν τη διαφοροποίησή τους σε ζητήματα δευτερεύουσας σημασίας, χωρίς να θίγουν τον πυρήνα της μνημονιακής πολιτικής της Κυβέρνησης, και να αμφισβητούν τα αντιλαϊκά μέτρα τα οποία παίρνονται με τη μορφή των προαπαιτουμένων για να προχωρήσουν οι «αξιολογήσεις» και να μπορέσουμε να πάρουμε τη δόση την οποία θα επιστρέψουμε στους τοκογλύφους δανειστές. >Εμείς εκείνο πρέπει να επισημάνουμε, ώστε να το καταλάβουν καλά οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και όσοι άλλοι θίγονται από την εφαρμογή αυτής της πολιτικής, είναι ότι με άλλους όρους και προϋποθέσεις αντιλαμβάνεται  η Κυβέρνηση την ανάπτυξη και με άλλους όρους όλοι εμείς. Για την προσφάτως προσχωρήσασα στο Νεοφιλελευθερισμό «Αριστερή» Κυβέρνηση ανάπτυξη σημαίνει η κρατική περιουσία να περιέλθει στα χέρια ιδιωτών που διαθέτουν υποτίθεται τα κεφάλαια για να την αξιοποιήσουν, το ξεπούλημα όλων των δημόσιων επιχειρήσεων σε ιδιώτες αλλά και σε φορείς άλλων κρατών,  υπερκέρδη  στο τουριστικό κύκλωμα που λυμαίνεται το τουριστικό προϊόν της χώρας και συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα για τους εργαζόμενους, η εξαφάνιση των μικρομεσαίων επαγγελματιών και αγροτών. O θάνατος του εμποράκου αποτελεί για την Κυβέρνηση πρώτη προτεραιότητα.Η εφαρμογή του    «αναπτυξιακού» μοντέλου  της Κυβέρνησης  προϋποθέτει  την ολοσχερή  κατάργηση του κοινωνικού κράτους και την αντικατάστασή του με στοχευμένες παροχές σε αδύναμες κοινωνικές ομάδες, τις συνεχείς μειώσεις των συντάξεων και την αποδοχή από την Κυβέρνηση της άποψης των οικονομικών δολοφόνων του ΔΝΤ, ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη είναι μια αντιπαραγωγική δαπάνη.  Η στρεβλή αντίληψη της μείωσης του εργατικού κόστους προκειμένου να διευκολυνθεί η δημιουργία επενδύσεων, οδήγησε σε μεροκάματα πείνας και σε διαιώνιση της ύφεσης. Η φτωχοποίηση  μεγάλων τμημάτων  του πληθυσμού  συνεχίζεται. Το ΑΕΠ από το 2010  μέχρι  το 2016 μειώθηκε κατά 26,12%  και από 237,6 δις  έχει περιοριστεί στο 175,6δις . Οι Έλληνες έγιναν  κατά 62 δις ευρώ το χρόνο φτωχότερη.

Η Ανεργία  αποτελεί το μεγάλο αγκάθι στο αφήγημα της Κυβέρνησης για το τέλος των μνημονίων και τον τερματισμό της κρίσης. Η μείωση της είναι ελάχιστη, οι δε θέσεις εργασίας στο μεγαλύτερο μέρος τους  είναι μερικής απασχόλησης και κακοπληρωμένες , γι’ αυτό και πολλοί νέοι επιστήμονες φεύγουν αναζητώντας μια καλύτερη τύχη σε χώρες του Το στρεβλό αναπτυξιακό αφήγημα της Κυβέρνησης είναι αδύνατον να οδηγήσει τη χώρα εκτός κρίσης και πολύ περισσότερο να φέρει ανάπτυξη. Η πατρίδα μας με ευθύνη ενός ασήμαντου και εξαρτημένου πολιτικού προσωπικού είναι καταδικασμένη,  τουλάχιστον μέχρι το 2060, να αποτελεί χώρα μειωμένης κυριαρχίας  μετατρεπόμενη,  με τα μέτρα που μας επιβάλλουν το ΔΝΤ, η ΕΕ, οι αποχαλινωμένες γερμανικές ελίτ , σε ειδική οικονομική ζώνη. Πίσω από τις επικοινωνιακές φανφάρες των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ η αδυσώπητη πραγματικότητα δεν μπορεί να κρυφτεί: η χώρα παραδίδεται μνημονιοδέσμια για άλλα 43 χρόνια, έως το 2060, ο εθνικός πλούτος θα ξεπουληθεί συνολικά, οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι καθίστανται χρήσιμοι επιβιώσαντες, και οι επόμενες γενιές Ελλήνων πολιτών σύγχρονοι δούλοι των αδυσώπητων διεθνών κεφαλαιακών υπερσυγκεντρώσεων. Όσοι, σε αυτό το πλαίσιο, συνεχίζουν να πανηγυρίζουν ή είναι ανόητοι, ή τέλος πάντων έχουν επιλέξει στρατόπεδο.