ΖΑΡΩΤΙΑΔΗΣ ΚΑΤΑ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ

Εάν η Ρώμη συνεχίζει να είναι “η Silicon Valley του λαϊκισμού” (Giuliano da Empoli) η Αθήνα και το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι το μικρομεσαίο εργαστήριο παραγωγής προτύπων λαϊκισμού.

Η τηλεόραση διαδραμάτισε και συνεχίζει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη και συντήρηση των φορέων του ελληνικού ακροδεξιού λαϊκισμού. Αρχής γενομένης από τον Γιώργο Καρατζαφέρη και το τηλεοπτικό κανάλι του, με την σχετική άδεια και παραχώρηση συχνότητας από τον τότε πρόεδρο της κυβέρνησης Κώστα Μητσοτάκη, πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού.

Με αυτόν τον τρόπο εισήλθε η ακροδεξιά ρητορεία στα σαλόνια των σπιτιών της μέσης ελληνικής λαϊκής οικογένειας. Μέσα από παραπλήσια ή και πανομοιότυπα τηλεοπτικά δρομάκια αναδύθηκαν και αναδείχθηκαν οι τηλεοπτικοί σταρ του ακροδεξιού “παρα-λόγου”, όπως ο Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης, σήμερα υπουργός στην κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη, ή ο Κυριάκος Βελόπουλος, σήμερα αρχηγός του κόμματος “Ελληνική Λύση”, ή, ακόμη-ακόμη, και ο Δημήτρης Νατσιός, πρόεδρος του κόμματος “Νίκη”,  τον οποίο εγνώρισα, πριν μια εικοσαετία, ως αργόσχολο εκπαιδευτικό που αρθρογραφούσε, χωρίς ιδιαίτερη εμβρίθεια, περί θεολογικών και άλλων παρεμφερών ζητημάτων, σε τοπικές εφημερίδες του Κιλκίς, αργότερα πέρασε το κατώφλι της υπερτοπικής δημοσιότητας με τις εμφανίσεις του σε ένα τηλεοπτικό κανάλι του ευρύτερου εκκλησιαστικού χώρου.

Κοινή βάση τούτου του φαινομένου είναι η ακατάσχετη κινδυνολογία, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, οι τερατολογίες και οι “μισές αλήθειες”.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση, όπου η απαιδευσία συναπαντά το θράσος, το εμπορικό “δαιμόνιο” την  παραπλάνηση των πολιτών. Σήμερα έχει το δικό του πολιτικό και εμπορικό πελατολόγιο.

Η δημόσια ρητορεία του – εκούσια ή ακούσια είναι αδιάφορο – προωθεί συμφέροντα συγκεκριμένων ομάδων του ελληνικού μεταπρατισμού. Ως φανατικός υποστηρικτής,  με εμμονική επιμονή και καθόλου  αναστοχασμό των διεθνοπολιτικών και περιβαλλοντικών παρασυνεπειών, προπαγανδίζει έναν επιθετικό ορυκτοκαπιταλισμό και για τη χώρα μας. Στο σημείο αυτό η ”ελληνική λύση” στα προβλήματα της Ελλάδας δεν είναι παρά η πολιτική και ιδεολογική πριμοδότηση του ορυκτολογικού λόμπι των δύο τριών “ονομάτων” που λυμαίνονται τη χώρα και κρατούν σε ομηρία, όλες τις άλλες παραγωγικές δυνάμεις και κλείνουν όλες τις άλλες προοπτικές της πατρίδας μας.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος λειτουργεί αντιδραστικά απέναντι σε οποιαδήποτε προοπτική απαιτεί μόχθο, εργασία και επινοήσεις. Στον δικό του κόσμο υπάρχει μόνο μια επιθετική εκδοχή της εκμετάλλευσης της φύσης και του περιβάλλοντος. Μια διαρκής “αρπαχτή”.

Συγχρόνως, ως παντελώς άσχετος, σκιαγραφεί ένα μέλλον – προφανώς έχει πείσει και τον εαυτό του, σε μεγάλο βαθμό, σε μια διαδικασίας αυτεξαπάτησης –  όπου όλα τα περίπλοκα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας θα λυθούν με την … εξόρυξη στις θάλασσες!

Και στη συνέχεια οι Έλληνες – στη γλώσσα των ακροδεξιών όλου του κόσμου απουσιάζουν πάντοτε οι γυναίκες – θα “αράξουν”, πλέον, και θα απολαμβάνουν ζωή χαρισάμενη. Με αυτόν τον τρόπο η οκνηρία έχει αναχθεί σε “ρυθμιστική ιδέα” της πολιτικής για το μέλλον του τόπου. Αλλά, όποιος κουβαλάει τον απατεώνα μέσα του, τον κουβαλάει μια ζωή…

Από την άλλη τούτη η ανέξοδη και ανόητη φλυαρία περί ανεκμετάλλευτου πλούτου, λειτουργεί και ως άλλοθι για την ασχεδίαστη και πρόχειρη πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο ζήτημα της πράσινης μετάβασης.

Και από τούτη τη σκοπιά ιδωμένα τα πράγματα ο Κυριάκος Βελόπουλος αποδεικνύεται σταθερό στήριγμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη – “Κυριάκος κερνάει, Κυριάκος πίνει” – και των γνωστών οικογενειών εκπροσώπων του ελληνικού ορυκτοκαπιταλισμού…

Εκείνων δηλαδή ου καθημερινά “αλλάζουν τα πετρέλαια” στον ελληνικό λαό…

Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής Γρηγόρης Ζαρωτιάδης (με το ψηφοδέλτιο του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος – ΠΑ.ΣΟ.Κ. ) και καθηγητής Οικονομικών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) έχει τοποθετηθεί δημοσίως επανειλημμένα κατά της εξόρυξης στο Αιγαίο και άλλες θαλάσσιες περιοχές της χώρας και άλλων χωρών της ανατολικής Μεσογείου.

Μια από τις μεγάλες ζημίες που κάνουν οι λαϊκιστές της Ακροδεξιάς στην πατρίδα μας είναι το γεγονός ότι με την αλλοπρόσαλλη οχλαγωγία τους στα μέσα μαζικής επικοινωνίας και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη του δημοσίου διαλόγου για παρόμοια ζητήματα. Η οχλαγωγία αυτή πριμοδοτείται και από το καθεστωτικό σύστημα πληροφόρησης, το οποίο ελέγχεται από τα “αφεντικά” του ελληνικού ορυκτοκαπιταλισμού ( είναι οι ίδιοι που ελέγχουν αθλητικά και ποδοσφαιρικά σωματεία και βασικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα και έντυπα του ελληνικού συστήματος πληροφόρησης).

Από εδώ προκύπτει και ο αποκλεισμός, από την ελεγχόμενη δημοσιότητα, όλως εκείνων που υψώνουν τη φωνή τους ενάντια στο ευρύτερο “ορυκτολογικό” κατεστημένο. Ένα μέρος του, είτε το γνωρίζει, είτε δεν το γνωρίζει ο ίδιος,  είναι και ο Κυριάκος Βελόπουλος. Η υστερική εμμονή του να ξεκοιλιάσει τους θαλάσσιους βυθούς της ελληνικής επικράτειας, να καταστρέψει ζωντανούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας και να θέσει σε τεράστιους οικολογικούς κινδύνους τις μελλοντικές γενιές, εξηγεί και την ασυλία, από κάθε σοβαρή κριτική, που του παρέχει το ελεγχόμενο σύστημα πληροφόρησης.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος και η “Ελληνική Λύση” του εκφράζουν μια πολιτική η οποία συμπίπτει απολύτως με τα ντόπια και ξένα ορυκτοκαπιταλιστικά συμφέροντα  και  ας κάνει ο ίδιος πως δεν καταλαβαίνει ποιους εξυπηρετεί και προσποιείται τον “οργισμένο” και “θυμωμένο” Έλληνα…

*Ο Όμηρος Ταχμαζίδης είναι οργανωτικός γραμματέας της  «ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΉΣ» (www.sopro.gr)