Σύμφωνα με το άρθρο 35 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ(1): «Κάθε πρόσωπο δικαιούται να έχει πρόσβαση στην πρόληψη σε θέματα υγείας και να απολαύει ιατρικής περίθαλψης, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στις εθνικές νομοθεσίες και πρακτικές. Κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή όλων των πολιτικών της Ένωσης, εξασφαλίζεται υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας του ανθρώπου».
Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας όλοι μας γίναμε μάρτυρες της καταβαράθρωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας και της εργασιακής εξάντλησης/εξόντωσης των λειτουργών του. Το ιατρικό, νοσηλευτικό και παραϊατρικό δυναμικό της χώρας, όχι μόνο του ΕΣΥ, αλλά και οι ιδιώτες, δέχονται αφόρητο βάρος να ανταποκριθούν στις ανάγκες της κοινωνίας. Μία κοινωνία η οποία, αφού πρώτα ταπεινώθηκε και λοιδορήθηκε από την πολιτική της ηγεσία, εξουθενώθηκε από την οικονομική κρίση – χρεοκοπία και στη συνέχεια την πανδημία.
Κατά την περίοδο της πανδημίας, σε αντίθεση με ότι θα περίμενε κανείς το ΕΣΥ θα έπρεπε να στηριχθεί και να ενισχυθεί, να βγει δυνατότερο και πιο προετοιμασμένο για τις προκλήσεις της σύγχρονης καθημερινότητας, αλλά και των νέων κρίσεων που παραμονεύουν. Αντί αυτού, εξακολουθεί να παραμένει εγκαταλελειμμένο και παραδομένο στη φθορά του χρόνου. Μόνο το χειροκρότημα θεωρήθηκε ικανή πράξη ώστε να δοθεί ώθηση στη λειτουργία του την κρίσιμη περίοδο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της διαχρονικής απαξίωσης που επιφυλάσσει στο ΕΣΥ η πολιτική ηγεσία, ήταν η Απόφαση του Υπουργού Υγείας να αναστείλει τις εφημερίες του Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης καταμεσής του προηγούμενου χειμώνα. Μία κίνηση που αναμφίβολα μεγάλωνε την ανασφάλεια και το φόβο των γονιών που εξυπηρετούνται από το Νοσοκομείο για τα έκτατα περιστατικά(2), επιβαρύνοντας ταυτόχρονα αναίτια και αυταρχικά τη λειτουργία των υπολοίπων νοσοκομείων Παίδων της Αττικής. Γνωρίζουμε πως η λειτουργία των δομών Υγείας στη χώρα μας είναι στα όριά της και ανταποκρίνεται χάρη στο φιλότιμο και την αυταπάρνηση του προσωπικού.
Οι κραυγές αγωνίας είναι πολλές από τους πολίτες, αλλά ποιος πλέον ακούει. Χαρακτηριστική είναι η φωνή θυμού και απόγνωσης της Δημάρχου Τήλου για την υγειονομική εγκατάλειψη του νησιού από την πολιτεία(3).
Οι φωνές των λειτουργών της Υγείας είναι επίσης πολλές, αλλά ποιος πλέον ακούει. Πιο πρόσφατες οι προγραμματισμένες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για την εγκατάλειψη του Νοσοκομείου Λήμνου, την Τρίτη στις 22 του Νοέμβρη(4), και για το Κέντρο Υγείας Μυτιλήνης τη Δευτέρα στις 21 του Νοέμβρη(5).
Ακούει άραγε κανείς από τους υψηλά ιστάμενους; Πολύ αμφιβάλλουμε. Η οργανωμένη, σχεδιασμένη και μαεστρικά εφαρμοσμένη λαίλαπα μέτρων εξόντωσης του κοινωνικού χαρακτήρα κάθε αγαθού και υπηρεσίας, ακόμα και αυτού του ίδιου του αγαθού της Υγείας, έχει προ καιρού τεθεί σε εφαρμογή και δεν πρόκειται να ανατραπεί.
Δυστυχώς, ντροπή μας πλημμυρίζει όταν διαβάζουμε πως η Διεθνής Αμνηστία Προσφεύγει στο Συμβούλιο της Ευρώπης κατά της χώρας μας για τις επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας στο ΕΣΥ(6).
Ντροπή μας πλημμυρίζει διότι οι ανάλγητοι πολιτικοί ταγοί, οι οποίοι πανηγυρίζουν για την έξοδο από τα μνημόνια και πρόσφατα από την ενισχυμένη εποπτεία, δεν φρόντισαν, πρωτίστως να αποκαταστήσουν το πιο ζωτικό σύστημα για την κοινωνική ευημερία, αυτό της Υγείας. Προς τι τότε οι πανηγυρισμοί;
Ντροπή μας πλημμυρίζει διότι η χώρα μας, διασύρεται από μία διεθνή οργάνωση, για την ελλιπή παροχή ενός θεμελιώδους αγαθού, κάτι που αποδεικνύει πως οι φωνές οργής, θυμού, απόγνωσης, αγωνίας των ίδιων των πολιτών, των ίδιων των ενδιαφερομένων, δεν εισακούονται από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία αποκαλύπτοντας την πραγματική έλλειψη Δημοκρατίας.
Ίσως ο αχός των χειροκροτημάτων και του αυτοθαυμασμού, για τις επιτυχίες που φέρνει ο ίδιος ο λαός και συνηθίζεται σε τούτη τη χώρα να κεφαλαιοποιούνται από κάποιον πολιτικό, να μην επιτρέπουν στην εκάστοτε κυβέρνηση να συγκεντρωθεί στις πραγματικές επιταγές του καιρού μας και να τολμήσει την απαραίτητη επανεκκίνηση για την Ελλάδα.
Μόνο όταν ενωθούν όλες οι φωνές, μόνο όταν προταθεί από κοινού ένα σχέδιο/πρόγραμμα για την Υγεία, μπορεί να ανατραπούν τα ανάλγητα και επώδυνα και καταστροφικά δεδομένα που έχει θέσει η εφαρμογή των μέτρων του οικονομικού σοκ.
Πρέπει να φωνάξουμε:
Όχι στην εμπορευματοποίηση της Υγείας
Όχι στην εγκατάλειψη του ιατρικού, νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού, δημοσίων λειτουργών αλλά και ιδιωτών, στις ορέξεις και τα νύχια του ελεύθερου ανταγωνισμού, άρα των μεγάλων και ισχυρών της αγοράς που θέτουν τους κανόνες
Ναι στη Δημόσια, δωρεάν ιατρική περίθαλψη και προληπτική ιατρική για όλους
Ναι στην εκπόνηση ενός νέου Υγειονομικού χάρτη, ο οποίος να ανταποκρίνεται στους αυξημένους κινδύνους της σύγχρονης εποχής
Ναι στην ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ως βάση του ΕΣΥ
Η Σοσιαλιστική Προοπτική, μέλος της συνεργασίας κομμάτων ΜΑΖΙ, στέκεται αλληλέγγυα και με προσοχή στα προβλήματα του χώρου της Υγείας, διότι μας αφορούν όλους. Έχει εκπονήσει πρόγραμμα για Δημόσια δωρεάν Υγεία, για μία κοινωνία που αξίζουμε.
Για τη Σοσιαλιστική Προοπτική
Μέλος της Συνεργασίας κομμάτων ΜΑΖΙ
Σημειώσεις: