ΧΑΝΕΙ ΥΨΟΣ Η ΠΤΗΣΗ ΣΚΡΕΚΑ-ΚΡΟΜΜΥΔΑ ΣΤΗΝ ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ

Σε αδιέξοδο η επικοινωνιακή πρακτική της νέας εργοδοσίας της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑΣ. Μετά από μια προσπάθεια μηνών να επιβάλλει τις απόψεις της στην ειδησεογραφία για την απεργία των εργαζομένων στην επιχείρηση στο Καλοχώρι, η νέα εργοδοσία ανέκρουσε… πρύμναν.

Στην πανελλαδική απεργία της 9^ης Νοεμβρίου απέφυγε να εμφανίσει το λεωφορείο με τους απεργοσπάστες στην πύλη του εργοστασίου και να προκαλέσει εκ νέου επεισόδια με τα ΜΑΤ και τις υπόλοιπες δυνάμεις καταστολής. Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Νίκος Κεράνης υποχρέωσε τους απεργοσπάστες και τους υπαλλήλους των γραφείων να… απεργήσουν υποχρεωτικά. Δεν γνωρίζουμε εάν θα τους καταβληθεί το ημερομίσθιο της ακούσιας απουσίας τους από την δουλειά τους. Είχαμε δηλαδή την πρωτοφανή κατάσταση να “απεργούν” οι απεργοσπάστες μιας νόμιμης απεργίας, κατόπιν εντολής του εργοδότη. Συμβαίνουν και αυτά τα τραγελαφικά στην Ελλάδα του Κ. Μητσοτάκη!

Η υπόθεση της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ, δηλαδή ο χαριστικός τρόπος εξαγοράς της, η παράκαμψη του σχεδίου εξυγίανσης, οι παράνομες απολύσεις, ο παράνομος απεργοσπαστικός μηχανισμός, η άγρια επίθεση των δυνάμεων καταστολής κατά των απεργών στην πύλη του εργοστασίου, η προσπάθεια ποινικοποίησης της απεργίας και του αγώνα τους, των εργατικών διαμαρτυριών με τον  αντεργατικό (φυσικά όχι μόνον αυτόν) νόμο Χατζηδάκη, η δαπανηρή διαφημιστική εκστρατεία της επιχείρησης για να ανακόψει τη δυσαρέσκεια του καταναλωτικού κοινού, το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης αρχικώς τοπικά και μετά σε όλη την Ελλάδα, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στην βαλτωμένη κοινωνική κατάσταση στην Θεσσαλονίκη.

Οι απεργοί της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ, πέραν όλων των άλλων, υπενθύμισαν προς όλους ότι υπάρχει και η Θεσσαλονίκη της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, των ατομικών συμβάσεων και των ατομικών “μπλοκ” εργασίας, της εκροής εγκεφάλων (brain drain), της βίας, της καταστολής και των κοινωνικών αδιεξόδων.

Οι απεργοί με τον αγώνα τους ήλθαν να υπενθυμίσουν ότι η “νομιμότητα” είναι ένα πολύ ελαστικό ζήτημα όταν αφορά την εργατική νομοθεσία και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Και ύψωσαν ανάστημα στην αδικία και στον παραλογισμό του ασύδοτου κέρδους και των συμφερόντων της εργοδοσίας, τα οποία δεν γνωρίζουν φραγμούς.

Αλλά οι νέοι εργοδότες της οικογένειας Κρομμύδα-Σκρέκα υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Θεώρησαν ότι οι εργαζόμενοι θα δηλώσουν υποταγή. Θα δεχτούν από τη μια μέρα στην άλλη από εργαζόμενοι να μετατραπούν σε δουλοπάροικους του μεσαιωνικού φέουδου τους. Αλλά οι εργαζόμενοι πήραν την τύχη και τη ζωή στα χέρια τους. Και έκτοτε η εργοδοσία αντιλαμβάνεται τι ακριβώς σημαίνει να περιφρονείς τους αδικημένους, τα θύματα, όταν αυτά στυλώνουν τα πόδια τους και αρνούνται να γίνουν ανδράποδα.

Και ακολούθησαν όλα τα άλλα. Η αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη ευρύτατων τμημάτων της νέας γενιάς των εργαζομένων, αυτών που εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας σε διάφορους χώρους. Και η αλληλεγγύη αυτή διογκώνεται , παίρνει νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά, γίνεται πιο μαχητική, πιο ευρηματική, πιο αποτελεσματική. Ήδη η νέα εργοδοσία εξαναγκάζεται για αυτό να δαπανά μεγάλα ποσά σε διαφημιστικές κινήσεις, που δεν είχε προβλέψει στον προγραμματισμό της. Αλλά έχει χάσει προ πολλού την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Υποχρεώθηκε σε άτακτη υποχώρηση στη σφαίρα του Διαδικτύου και της ενημέρωσης. Ο δίκαιος αγώνας και τα λογικά επιχειρήματα των εργαζομένων δεσπόζουν στη δημόσια συζήτηση. Οι αλαζονικές κορώνες του διευθύνοντος συμβούλου Νίκου Κεράνη, αλλά και του εργοδότη Αλέξανδρου Κρομμύδα έχουν εξαφανιστεί από τη δημόσια σφαίρα. Υπάρχει κάποιος φόβος για το “τρικαλινό” οικογενειοκρατικό πλέγμα πολιτικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας;

Οι νέοι εργοδότες της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ είχαν επενδύσει πολλά στις διασυνδέσεις τους με την κυβέρνηση, αλλά τώρα αλλάζει και το πολιτικό σκηνικό. Θα συμπαρασύρει η κατάσταση αυτή και τον Κώστα Σκρέκα; Θα αποδεσμευτεί ο νομός Τρικάλων από τα συμφέροντα της εταιρίας Mantis και της “νέας” ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ της ευρύτερης οικογένειας Κρομμύδα-Σκρέκα;

Η νέα εργοδοσία και ο ίδιος ο υπουργός Ενέργειας Κώστας Σκρέκας, γνωρίζουν ότι πλέον ο χρόνος δουλεύει εναντίον τους. Κάθε μέρα απεργίας που περνάει λειτουργεί εις βάρος της οικογένειας. Ακόμη και του σκληρού πυρήνα της. Στα highlights αυτής της εξέλιξης θα περιλάμβανα την καταδικαστέα ενέργεια του Ρουβίκωνα στην οικία του Αλέξανδρου Κρομμύδα σε αστική περιοχή των Αθηνών.

Η υπόθεση της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ έφερε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλη την οικογένεια και τις διασυνδέσεις της: πολιτικές, κοινωνικές, συγγενικές. Έτσι μάθαμε για τις σχέσεις της με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Κουκοδήμο, τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Ζέρβα, τις κοινές διακοπές στο σερβικό θέρετρο του Καπαόνικ, ιδιοκτησίας του γαμπρού του κ. Σκρέκα και νέου ιδιοκτήτη της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ Αλέξανδρου Κρομμύδα, των οικογενειών Κώστα Σκρέκα και Κώστα Καραμανλή (θα επαναληφθεί η φιλοξενία και φέτος τα Χριστούγεννα;), τα γεύματα της συζύγου κ. Καραγκούνη-Σκρέκα με την κ. Μαρέβα Μητσοτάκη κ.α.  `

Είναι εύλογο ένας τέτοιος περίγυρος να δημιουργεί την αίσθηση της απόλυτης ασφάλειας. Ειδικά όταν έχεις απέναντί σου εργαζόμενους, που τους θεωρείς από θέση αντίληψης του κλότσου και του μπάτσου. Και, μάλιστα, σε μια αρνητική για αυτούς θεσμική κατάσταση, όπως αυτή που δημιούργησε ο λεγόμενος νόμος Χατζηδάκη.

Αλλά οι ακτιβιστικές παρεμβάσεις στην Αθήνα ενάντια στην πρωτοβουλία του δήμαρχου Μπακογιάννη να ενισχύσει ηθικά και πολιτικά την οικογένεια Σκρέκα-Κρομμύδα, οι παρεμβάσεις των οπαδών των ομάδων της Θεσσαλονίκης υπέρ των απεργών παρά τις διαφημιστικές δαπάνες της εταιρίας, οι εκδηλώσεις με ομιλητές απεργούς σε όλη την Ελλάδα και η συγκέντρωση χρημάτων, η διοργάνωση συναυλιών κ.λπ. στέλνουν σαφέστατα μηνύματα προς την εργοδοσία.

Είναι φανερό, ότι το οικογενειοκρατικό επιχειρείν θα πρέπει να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα, διότι, ως γνωστόν, ότι δεν προσαρμόζεται στην νεοφιλελεύθερη συνθήκη… πεθαίνει. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους εργαζόμενους και τους αδύναμους της κοινωνίας, αλλά και αντίστροφα, ισχύει και για τους φαντασιωμένους wannabe μεγαλοκαπιταλιστές που νόμισαν ότι έβγαλαν ξαφνικά… φτερά.