Η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί ένα λησμονημένο πεδίο των κοινωνικών συγκρούσεων, από το λαϊκό προοδευτικό κίνημα, σε παγκόσμια κλίμακα. Η πολιτικοποίησή του αποτελεί κεντρικό σημείο αναφοράς για κάθε σοσιαλιστική πολιτική. Η φύση δεν είναι “δωρεάν”, προέλεγε τον 19ο αιώνα ο Καρλ Μαρξ, διαβλέποντας και στο επικείμενο αδιέξοδο του επεκτεινόμενου καπιταλισμού μια ακόμη αναγκαιότητα, που θα ωθήσει την ανθρωπότητα προς τον σοσιαλισμό.
Δυστυχώς, σήμερα, η οικολογία έχει ταυτιστεί με διάφορες μορφές απολίτικης συμπεριφοράς ή και αντιδραστικών κοινωνικοπολιτικών πρακτικών προς μεγάλη χαρά και ικανοποίηση των κύριων φορέων της καταστροφής του πλανήτη, των δυτικών πολυεθνικών ως προέκταση των κρατών της έδρας τους και των κρατικών εταιρειών των νέων οικονομικών δυνάμεων που αναδύονται στην Ασία, σε τελική ανάλυση αυτού που με διεθνοπολιτικούς όρους αποκαλούμε ιμπεριαλισμό και ότι συνδέεται με αυτήν την έννοια (νεοαποικιοκρατικές σχέσεις, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στυγνή εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας και ληστρική συμπεριφορά απέναντι στη φύση στις χώρες της περιφέρειας των καπιταλιστικών μητροπόλεων κ.α).
Η αντιλαϊκή κυβέρνηση Μητσοτάκη, βαθειά αντιδραστική από θέση αρχής, επιχειρεί να προσδέσει τη χώρα ολοκληρωτικά σε μια νεοαποικιοκρατική λογική “πράσινης μετάβασης”, να προσδέσει τα συμφέροντα των μεταπρατών που εκφράζει στα συμφέροντα των ξένων πολυεθνικών και των μητροπολιτικών κέντρων της Δύσης. Συγχρόνως προφασίζεται για όλους αυτούς τους έξωθεν εκπορευόμενους και επιβαλλόμενους (κατά περίσταση και σύμφωνα με τα εκάστοτε συμφέροντα των ξένων πατρώνων) σχεδιασμούς το ζήτημα της ασφαλείας και άμυνας της χώρας. Αλλά στην πραγματικότητα προγραμματίζει, με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο την μελλοντική κλιμάκωση της διεθνοπολιτικής έντασης στην περιοχή, αλλά και γιγαντιαίες οικολογικές καταστροφές, κυρίως, στο εξαιρετικά ευαίσθητο από περιβαλλοντικής σκοπιάς (λόγω και της κλιματικής αλλαγής) σύμπλεγμα του Αρχιπελάγους.
Στο πλαίσιο αυτής της νέας συνθήκης εξάρτησης της χώρας εμφανίζονται με ακραία μορφή και στην ελληνική επικράτεια τα φαινόμενα της “πράσινης υφαρπαγής”, δηλαδή της υφαρπαγής δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας με πρόσχημα την οικολογική μετάβαση σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας, τόσο στην χερσαία, πεδινή και ορεινή, χώρα, όσο και στα νησιωτικά συμπλέγματα του Αρχιπελάγους και του Ιονίου. Η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε ένα όργιο τροπολογιών και νομοθετικών ρυθμίσεων για να διευκολύνει όσους επιθυμούν να αποκτήσουν πρόσβαση στις νέες ευκαιρίες πλουτισμού, που διασφαλίζει το καθεστώς της “πράσινης μετάβασης” και των “οικολογικών ευαισθησιών” του κ. Μητσοτάκη και των συνεργατών του. (Βλ. ενδεικτικά την ανακοίνωση της ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ – www.sopro.gr “Η κυβέρνηση >βάζει< χέρι σε προστατευόμενες περιοχές», 29 Δεκεμβρίου 2021).
Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ με αίσθηση της ευθύνης της απέναντι στον ελληνικό λαό, κυρίως τους νέους ανθρώπους και τις επόμενες γενιές, δηλώνει ότι ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος και της ελληνικής φύσεως, ενάντια στις πρακτικές της εμπορευματοποίησης και του εύκολου και άνομου πλουτισμού, θα είναι διαρκής και ανυποχώρητος. Οι Έλληνες σοσιαλιστές βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την οικονομική και κοινωνική πρόοδο της πατρίδας μας, ενάντια στα φαινόμενα της “πράσινης υφαρπαγής”, αλλά και του νομότυπου “πράσινου ξεπλύματος”, το οποίο πριμοδοτεί ηθικά και πολιτικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου του παράνομου “πράσινου ξεπλύματος”, που ταλαιπωρεί ήδη άλλες χώρες με μεγαλύτερη εμπειρία στην οικολογική πολιτική, π.χ. Γερμανία.
Καλούμε τους νέους και τις νέες, να πολιτικοποιήσουν τις αγωνίες τους για το αύριο, το δικό τους και του πλανήτη, τις ευαισθησίες τους, για τη φύση και τα ζώα, στην κατεύθυνση ενός μέλλοντος και μιας κοινωνίας με ισόρροπη και βιώσιμη σχέση με το περιβάλλον για όλους τους λαούς του κόσμου, πέρα από την καπιταλιστική αναρχία του τυφλού και αδιέξοδου ανταγωνισμού, μικρών και μεγάλων κρατικών σχηματισμών, πέρα από τις κοινωνικές ανισότητες και το χάσμα Βορρά-Νότου στον πλανήτη, αλλά και ενάντια στην εμπορευματοποιημένη πολιτιστική ισοπέδωση και εξομοίωση σε παγκόσμια κλίμακα.