Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΉ ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

Ο λαός μας πλήρωσε βαρύ τίμημα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Υπήρξε και αυτός, όπως και πολλοί άλλοι λαοί της Ευρώπης, θύμα του γερμανικού επεκτατισμού και της απανθρωπίας του χιτλερικού ναζιστικού καθεστώτος.

Υπήρξε, ωστόσο, ένα σημείο τούτης της απανθρωπίας που υπερέβαινε τους έως τότε “συμβατικούς” ιστορικούς διωγμούς και τα σχετικά εγκλήματα εναντίον πληθυσμών. Το Ολοκαύτωμα. Ένας μοναδικός τύπος εγκληματικής βίας στην ανθρώπινη ιστορία που δεν πρέπει να επαναληφθεί. Αν ο άνθρωπος θέλει να ονομάζεται άνθρωπος.

Στη χώρα μας δυσκολευτήκαμε και εξακολουθούμε να δυσκολευόμαστε με την ιστορική μνήμη του συγκεκριμένου γεγονότος. Και ας πλήρωσε και ο ελληνικός Εβραϊσμός, μαζί με τους ομόθρησκούς τους από άλλες χώρες, βαρύτατο τίμημα στα κρεματόρια.

Χωρίς να παραγνωρίζουμε τα βήματα που έγιναν τα τελευταία χρόνια σε επίπεδο δημόσιου λόγου και δημόσιας ευαισθησίας επί του συγκεκριμένου ζητήματος, είμαστε υποχρεωμένοι, ωστόσο, να επισημάνουμε τα υψηλά ποσοστά αντισημιτισμού στην πατρίδα μας και την απουσία συγκροτημένης και συστηματικής πολιτικής για την αντιμετώπισή του. Αντιθέτως συντηρείται, σε διάφορες ευκαιρίες, μια διφορούμενη πολιτική πρακτική από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις που “κλείνουν διαρκώς το μάτι” προς τα αντισημιτικά αντανακλαστικά της ακροδεξιάς και, εννοείται, όχι μόνο αυτής. Για παράδειγμα οι επιλογές χρήσης του χώρου της πλατείας Ελευθερίας στη Θεσσαλονίκη έχουν ως βάση τους την αντισημιτική προδιάθεση παραγόντων, τοπικής και εθνικής εμβέλειας, και λιγότερο “κατασκευαστικής” φύσεως εμμονές. Η ασέβειά τους δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί, με τη σιωπή μας, ως κανονικότητα μιας αδιάφορης κοινωνίας και των εφήμερων προτεραιοτήτων της (παρκινγκ κλπ). Το σύμβολο μνήμης του Ολοκαυτώματος θα πρέπει να δεσπόζει στο χώρο της πλατείας.

Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ με αίσθημα ευθύνης και σεβασμού για τα χιλιάδες αδικοχαμένα θύματα, αλλά  και γνωρίζοντας τον αντιδραστικό πολιτικό και κοινωνικό χαρακτήρα κάθε μορφής αντισημιτισμού, θεωρεί την καλλιέργεια και συντήρηση της μνήμης του Ολοκαυτώματος, ως βασική προϋπόθεση για την καταπολέμηση κάθε είδους μισαλλοδοξίας και απανθρωπίας στο σύγχρονο κόσμο.

Ποτέ ξανά φασισμός!