Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων και Τοποθεσιών δεν συμπίπτει μόνο με την ένταση της Covid -19 και τα προβλήματα που αυτή επιφέρει στην ζωή των πολιτών, αλλά και με το “τσιμέντωμα” στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως στην Αθήνα, με την συνεχιζόμενη εκκρεμότητα στο ζήτημα του μοναδικού αρχαιολογικού συμπλέγματος στην οδό Βενιζέλου της Θεσσαλονίκης και τον κίνδυνο καταστροφή του εξαιτίας ανόμων συμφερόντων, με το “τσιμέντωμα” αρχαίων μνημείων στην παραλιακή ζώνη του Πειραιά, αλλά και την καταστροφή διαφόρων φυσικών τοποθεσιών στην ύπαιθρο χώρα από μια απρογραμμάτιστη, μονοδιάστατη, κοντόθωρη και επιζήμια εθνικώς “αναπτυξιακή” πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, σε μια προσπάθειά να παραδώσει τα πάντα στους ιδιώτες, συμπλέοντας ακόμη και με άνομα συμφέροντα (Θεσσαλονίκη, Πειραιάς).
Τα χιλιάδες μνημεία της Ελλάδας ψηφιδώνουν μια εκπληκτική πολύχρωμη εικόνα της πολιτιστικής έκφρασης του ανθρώπου και αποτελούν ένα τεράστιο συμβολικό κεφάλαιο της χώρας μας σε ένα περιβάλλον, το οποίο μέρα με τη μέρα διεθνοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς και καθιστά το πολιτιστικό αγαθό οικονομικό παράγοντα μεγέθους.
Η “Σοσιαλιστική Προοπτική” αντιμετωπίζει με ευθύνη τούτη την πολύχρωμη πολιτιστική παρακαταθήκη αιώνων, αλλά και ως μια μεγάλη ευκαιρία για την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανασυγκρότηση της χώρας.
Στρατηγικός στόχος των σοσιαλιστών είναι η ένταξη του μνημειακού αποθέματος του ελλαδικού χώρου σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, με διεθνοποιημένα χαρακτηριστικά. Αυτό θα συνδυάζει τη διατήρηση και συντήρηση των μνημείων, με την πολιτιστική άνοδο των κατοίκων της χώρας, την οικονομική ανάπτυξη των μεμονωμένων περιοχών και τη συνεργασία με τους γειτονικούς λαούς στην κατεύθυνση εξομάλυνσης, εντατικοποίησης και διεύρυνσης των σχέσεών τους.