Πόσο κοντά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΙΝΑΛ;

Ο Νίκος Κοτζιάς έχει υποστηρίξει πρόσφατα  και σχετικά έγκαιρα, για την προοπτική ενότητας των ¨προοδευτικών δυνάμεων¨.  Για τον λόγο αυτό άλλωστε ο επικεφαλής του «Πράττω» είχε προτείνει, από την άνοιξη του 2019 ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ, εν όψει των δημοτικών εκλογών του περασμένου Μαΐου, να στηρίξουν από κοινού (ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ) την υποψηφιότητα Π. Γερουλάνου (ΚΙΝΑΛ) για τον δήμο των Αθηναίων.

Όλοι γνωρίζουν ότι αυτό δεν έγινε, διότι ο Σύριζα ¨κατέγραφε τις ισχυρές δήθεν πολιτικές δυνάμεις που διέθετε και να γίνει το ¨επίσημο αφεντικό στο χώρο της κεντροαριστεράς¨, για να ακολουθήσει όπως είναι γνωστόν η ήττα που υπέστη κατά κόρον, σε όλες σχεδόν τις αναμετρήσεις, με αρχή τις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές του Μαΐου.

Ακολούθησαν κατόπιν οι Βουλευτικές εκλογές, όπου ο Σύριζα ¨παρέδωσε¨ την κυβερνητική εξουσία –την οποία έτσι και αλλιώς τυπικά ασκούσε, δίχως να επιδιώκει ουσιαστικά τομές ή ρήξεις στο θεσμικό και οικονομικό επίπεδο.

Αποδεχόμενος τις ασφυκτικές υποδείξεις του ευρωπαϊκού και εγχώριου κατεστημένου –με τμήματα του οποίου συνασπίστηκε- παρέμενε στην κυβερνητική εξουσία, για να την παραδώσει ως όφειλε με το ¨πλήρωμα του χρόνου¨, στους ¨εγχώριους ιδιοκτήτες της¨.

Η επάνοδος με αυτοδυναμία της ΝΔ, ως ¨γνήσια¨ εκφραστής της ασκούμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής των μνημονίων η ΝΔ, επικουρούμενη από τους ξένους δανειστές και το ιερατείο των Βρυξελλών, μαζί της όμως τώρα συμπαρατάσσεται ενεργά σε αγαστή συνεργασία η εγχώρια παρασιτική και οικονομική ελίτ, η οποία είχε γιγαντωθεί πριν την έναρξη της οικονομικής κρίσης του 2010.

Σε αυτούς τους κύκλους έδωσε εγγυήσεις για 4 χρόνια  ο κυβερνητικός  ΣΎΡΙΖΑ και έτσι πέτυχε να παραμείνει στην διακυβέρνηση, δίχως κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις στο εσωτερικό της χώρας. Έτσι σχετικά γρήγορα και ¨αναίμακτα¨ κατάφερε να αποτελέσει την δεύτερη εναλλακτική επιλογή κυρίως ¨των ξένων δανειστών¨ και μέρους του εγχώριου κατεστημένου, που έως τότε το αποτελούσαν κυρίως οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του ¨εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ¨.

Ασκώντας την κυβερνητική πολιτική των 4 χρόνων διακυβέρνησης στο πλαίσιο των ασφυκτικών υποδείξεων και των μνημονίων, ¨μυξοκλαίγοντας¨ συχνά ως μωρή παρθένος, διότι του ¨έκλεψαν την παρθενιά βιάζοντας τον¨, με την θέλησή του όμως, (αν και στην περίπτωση αυτή επιστημονικά και νομικά βιασμός δεν υφίσταται), αλλά οικιοθελής πολιτική προσχώρηση  και προσαρμογή στις απαιτήσεις των δανειστών και εκβιαστών, φορτώνοντας τον ελληνικό λαό με ένα 3 μνημόνιο με όλα τα καταστροφικά επακόλουθά του..

Έτσι ο Σύριζα, με ταχύτατες, βίαιες και αντιδημοκρατικές διαδικασίες ¨ωρίμασε ως βιασθείσα γυνή¨ , για να  μετεξελιχθεί σχετικά σύντομα, ως άλλη ¨εταίρα¨ ως  ¨έτερος συστημικός πόλος¨.

Είναι εύλογο λοιπόν τώρα,  ο ¨αρχιτέκτονας¨ της Συμφωνίας των Πρεσπών να επανέρχεται με την πρόταση που είχε υποστηρίξει και στο πρόσφατο παρελθόν, για την σύγκλιση των ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ.

Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν και συγκεκριμένα, στις 11 Νοεμβρίου, ο Νίκος Κοτζιάς έχει καλέσει τον Παύλο Γερουλάνο και τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής Ν. Βούτση, να μιλήσουν στο ¨καφέ Πόλις¨ με θέμα για ¨το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης¨ για να ανοίξει αυτή η συζήτηση επίσημα.

Τις ίδιες αυτές ημέρες ξεκίνησε ήδη η συγκρότηση μιας ¨νέας δεξιάς συνιστώσας¨ , η οποία θα επιδιώξει να συμπορευτεί πολιτικά και κομματικά με τον ¨νέο Σύριζα¨.

 Όλα αυτά εντός του πλαισίου που δρομολόγησε η ηγετική του ομάδα και είναι έτοιμα από τις επίσημες αλλά και ανεπίσημες ανακοινώσεις, ενώ επίσης έχει τεθεί και η αλλαγή του ονόματος του Συριζα, στην προσυνεδριακή συζήτηση, ενόψει του επερχόμενου συνεδρίου του, που προβλέπεται να διεξαχθεί την άνοιξη του 2020.

Εν κατακλείδι γίνεται φανερό ότι, ο ¨διορατικός¨ Ν. Κοτζιάς και πολλοί ¨ρεαλιστές αξιωματούχοι¨ του ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνονται πως ¨ο πολιτικός χειμώνας¨ με την Ν.Δ στην κυβέρνηση θα διαρκέσει πολύ καιρό.  Διαβλέπουν την ισχυροποίηση της Δεξιάς, στην οποία συνέβαλλαν υπέρ το δέον με τις κυβερνητικές τους επιλογές αποφασιστικά έτσι ώστε να επιστρέψει η ΝΔ  ¨νομιμοποιημένη ηθικά και πολιτικά¨ με όρους πολιτικής και εκλογικής αυτοδυναμίας.

Όντας πια ¨ώριμοι αλλά και κυρίως κυνικοί ρεαλιστές¨ (ο σκοπός αγιάζει τα μέσα), προωθούν την σύγκλιση ΣΥΡΙΖΑ –ΚΙΝΑΛ ως αυτοσκοπό.

Ο ίδιος ο κ. Κοτζιάς όπως όλα δείχνουν, φαίνεται να επιστρέφει δριμύτερος και δικαιωμένος, διότι επιβραβεύεται ¨η εξωτερική πολιτική¨ που ο ίδιος άσκησε σε όλη της διάρκεια της 3ετούς και πλέον του θητείας, ως επικεφαλής στο ΥΠΕΞ .

Οι δε ¨ρεαλιστές¨ στη Ν.Δ. που ανέλαβαν πρόσφατα την διακυβέρνηση, στο ¨Μακεδονικό¨ από κοινού με το ΚΙΝΑΛ σπεκούλαραν υπέρ το δέον, ταυτιζόμενοι με τους υπερπατριώτες και ακροδεξιούς εθνικιστές, αντιλαμβάνονται τώρα ότι η κεφαλαιοποίηση αυτής της πολιτικής δεν ήταν απεριόριστη είχε όρια, ενώ καλούνται τώρα αυτό να το διαχειριστούν με νέο ρεαλισμό!

Στο αρχικό όμως ερώτημα του σημειώματος αυτού,

Πόσο κοντά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΙΝΑΛ?,  η απάντηση είναι μονοσήμαντη.

Είναι πολύ κοντά!!  Μένει να υπάρξουν οι ¨προξενητές και διαμεσολαβητές¨. Και τέτοιοι υπάρχουν και ¨δεξιές συνιστώσες¨ που θα συμπαραταχθούν για να συμβάλλουν!

Να υπενθυμίσουμε όμως τους ¨παροικούντες την Ιερουσαλήμ¨ ότι  η ¨ιστορία ενίοτε εκδικείται¨.

Έτσι, για όσους θυμούνται τις εποχές του αλησμόνητου Ανδρέα  Παπανδρέου, του κραταιού & ισχυρού ΠΑΣΟΚ,  και του γνωστού για πολλά έτη ρηθέν¨:

¨ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις¨,   φαίνεται ότι  έχει ήδη αντικατασταθεί με το,

¨ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλες δημοκρατικές και δεξιές δυνάμεις¨!!

Δημήτρης Τεμουρτζίδης